گوتیک در ادبیات داستانی
نوع مقاله: پژوهشی
نویسندگان
1محمدرضا نصراصفهانی؛ 2فضل‌الله خدادادی
1استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
2دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
واژة «گوتیک» صفتی است که به شکل ضمنی به انتساب یا تعلق چیزی به قوم «گوت» اشاره می‌کند. همچنین گوتیک نام یک ژانر ادبی است که در دهة 1760 تا 1820 به وجود آمد و هنوز هم به اشکال گوناگون دیده می‌شود. محیط‌های این ژانر معمولاً قصرهای دربسته، ویرانه‌ها و زمین‌های متروک هستند. ادبیات گوتیک را باید شاخه‌ای از مکتب رمانتیسم یا پیش‌رمانتیسم به‌شمار آورد. داستان‌های گوتیک بیشتر حکایت‌های تیره و تاری از معماها، هراس‌ها و امور ماورائی هستند که حول یک راز مخفی و وحشتناک شکل گرفته‌اند. گوتیک سبکی در معماری و مجسمه‌سازی مربوط به قوم گوت‌ها بود که علاوه بر معماری و هنر وارد ادبیات نیز شد. در این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای به بررسی عناصر گوتیک در ادبیات داستانی می‌پردازیم.
واژگان کلیدی:
گوتیک؛ وحشت؛ هراس؛ ادگار آلن‌پو؛ گوتیک ایرانی
مقاله 8، دوره 1، شماره 1، بهار 1392، صفحه 161-191
