خودشناسی و خودباوری در اشعار اقبال لاهوری
نویسندگان: گل صنملو محمد, گل صنملو زین العابدین
چکیده:
خودشناسی غایت و نهایت شناخت هاست که به شناخت خداوند حکیم منتهی می شود. تقدم خودشناسی بر خداشناسی پیشینه یی دیرین دارد؛ چنانکه بزرگان دین خودشناسی را پایان و نهایت تمام شناخت ها دانسته اند و ارسطو نیز خودشناسی را نخستین گام در مسیر کمال یافتگی بشر می داند. اقبال لاهوری از شاعران بزرگ دنیای اسلام است که به خودشناسی در اشعار خود پرداخته و عدم بالندگی و پویایی مسلمانان را در دوری از اصالت خودی و رمز بزرگ توحید را در وحدت «خودها» رصد کرده است. مقاله حاضر اهمیت خودشناسی و خودباوری در اشعار این شاعر و فیلسوف مسلمان را مورد بحث و بررسی قرار می دهد.
کلید واژه:
اقبال لاهوری، خودشناسی، خودباوری، بی نیازی، نواندیشی دینی
بارگیری متن کامل: 
