نقد رویکرد پدیدارشناسی هوسرلی در قصه های مجید
مقاله 3، دوره 5، شماره 2، زمستان 1393، صفحه 55-74 XML اصل مقاله (323 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 علی اکبر سام خانیانی ؛ 2 سیده زهرا موسوی نیا
1عضو هیآت علمی رسمی قطعی دانشگاه بیرجند
2دانشگاه بیرجند
چکیده
نقد رویکرد پدیدارشناختی هوسرلی در قصّه های مجید

چکیده
رویکرد پدیدارشناسی کیفیت خاصی از ظهور معنا و آگاهی است که ادموند هوسرل (1859- 1938) مبانی نظری آن را در نگرة فلسفی نوینی به نام فنومنولوژی سامان بخشید. بر اساس نظریات وی هیچ شناخت هنجارگونه معتبر شمرده نمی شود مگر آنکه با کنش «من» استعلایی پدیدارشناختی کسب شود. بنابراین فرد ابتدا باید با اعمال شک فلسفی تعریفات و پیشفرضها را به تعلیق درآورد تا زمینة درک و شناخت اصیل برای «من» ایجاد شود. تأکید بر ادراکات، تجربیات و احساسات شخصی و پایبندی به تفکر انتقادی از نشانه های پدیدارشناسی هوسرلی است و در آفرینش، نقد و بررسی ادبیات کودک و نوجوان اهمیت بسیار دارد. پژوهش حاضر که مبتنی بر تحلیل عناصر متن، رفتار شخصیتها بویژه رفتار و سازمان ذهنی «مجید» و تطبیق آن با آراء پدیدارشناسی است نشان می دهد که مؤلفه های نگرش پدیدارشناختی در «قصه های مجید» اثر هوشنگ مرادی کرمانی موجود است.

واژه های کلیدی: ادموند هوسرل"،"پدیدارشناسی"،"قص های مجید"،"نقد پدیدارشناختی"،" هوشنگ مرادی کرمانی"