نقد شخصیت کیخسرو بر اساس نظریه آبراهام مزلو
نویسندگان: دکتر نسرین داودنیا ، دکتر ناصر سراج خرمی ، علی اکبر جولازاده اسمعیلی
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
چکیده مقاله:
روان‌شناسان انسانگرا، در نظریه‌های خود، برخلاف رفتارگرایان و روان‌کاوان، نگرشی مثبت و غایی نسبت به انسان دارند. در این پژوهش با توجه به تجربه‌های عرفانی و کمال‌طلبانه کیخسرو در نظر داریم نگاهی روان‌شناختی به زندگی و رفتار او داشته باشیم و ویژگی‌های رفتاری او را با نظریه سلسله مراتب نیازهای آبراهام هارولد مزلو انطباق دهیم و او را به عنوان فردی که به مرحله خودشکوفایی رسیده، معرفی کنیم. در این بررسی او با شش ویژگی افراد خودشکوفا از جمله؛ مسأله‌مداری، علاقه اجتماعی، تجربیات والا و عرفانی، روابط بین فردی عمیق و صمیمانه، ساختار منشی دمکراتیک و کناره گیری و خلوت گزینی هماهنگی دارد.
واژه‌های کلیدی: شاهنامه،کیخسرو،سلسله مراتب نیازها،خودشکوفایی،آبراهام مزلو
