فرایند معنی‌یابی با رویکرد ریشه‌یابی واژگان؛ معنای واژة «رهوا» در قرآن کریم از دریچة زبان‌های سامی
مقاله 6، دوره 5، شماره 13، زمستان 1394، صفحه 143-131
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
جواد اصغری
استادیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه تهران
چکیده
این مقاله به دنبال طرح معنایی جدید از واژة «رهو» در آیة شریفة ﴿وَاتْرُکْ الْبَحْرَ رَهْوًا﴾ (الدّخان/44) است. در کتب لغت و تفسیر، عموماً دو معنای «آرام» و «شکافته» برای این واژه ذکر شده است. در مقاله پیش رو، در این باب، واژه‌نامه‌هایی چون لسان‌العرب، تاج‌العروس، المفردات فی غریب القرآن و غالب تفاسیر مهمّ جهان اسلام، از نخستین آن، یعنی تفسیر مقاتل‌بن سلیمان تا نمونه و المیزان مورد بررسی و استناد قرار گرفته است، امّا نگارندة این مقاله ابتدا این دیدگاه را مطرح کرده است که واژة مزبور در این سیاق قرآنی، معنایی دیگر دارد و آنگاه استدلال نموده است که این واژه، دخیل و از خانوادة زبان‌های سامی می‌باشد و از این رو، در واژه‌نامه‌های عبری، آرامی و سریانی به جستجوی معنای آن پرداخته است و معانی دیگری را ارائه داده که سازگاری بیشتری با سیاق آیة شریفه دارد.
کلیدواژگان
رهو؛ قرآن؛ واژگان دخیل
اصل مقاله (684 K) 
