سبک شناسی مصباح الرسایل و مفتاح الفضایل
نویسندگان: اختران فر فاطمه*
گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد لاهیجان، دانشگاه آزاد اسلامی، لاهیجان، ایران
چکیده:
نمونه های ممتاز منشآت زبان فارسی را باید در آثار بازمانده از قرن ششم تا هفتم ه.ق جست وجو کرد؛ زیرا در این دوره دبیران درباری برای ابراز هنر و دانش خود به کیفیت انشای مکتوب افزودند؛ این نوع نثر با پیمودن مراحل تکوین، به ویژه در حیطه زبانی و ادبی چنان اعتلا یافت که یکی از فنی ترین اقسام نثر به شمار آمد و منشآت این دوره نمونه ای برای دست یابی به فنون ترسل و کسب مهارت در نویسندگی شد؛ حتی کتبی در آداب و اصول دبیری و انشا فراهم گردید. از جمله «مصباح الرسایل و مفتاح الفضایل» که نویسنده آن «موفق بن محمد مجدی» آن را به شیوه منشیان معاصر خود به تحریر درآورده است؛ بنا براین سبک شناسی این اثر در ارزیابی کیفیت نثر مکاتیب و منشآت زبان فارسی بی تاثیر نیست. این گفتار به بررسی شیوه نگارش این اثر می پردازد.
کلید واژه:
مصباح الرسایل، سبک شناسی، ویژگی های زبانی، ادبی، فکری
بارگیری متن کامل: 
