مطالعۀ تطبیقی درون‌مایه‌های غزل شریف رضی و فخرالدّین عراقی
مقاله 2، دوره 7، شماره 26، تابستان 1396، صفحه 21-41
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
امید جهان بخت لیلی 1؛ غلامرضا کریمی فرد2
1استادیار گروه زبان و ادبیّات عربی، دانشگاه گیلان
2دانشیار گروه زبان و ادبیّات عربی، دانشگاه شهید چمران اهواز
چکیده
شریف رضی (406 هـ.) شاعر و ادیب عرب و فخرالدّین عراقی (688 هـ.) شاعر نامور ایرانی از جمله شاعران برجستهای هستند که در قالب غزل، سرودههای دلنشینی از خود بر جای نهادهاند و هر یک، با توجّه به عوامل بیرونی و درونی و نیز توانایی خویش، از آن به عنوان ابزاری به منظور بیان اندیشه و عواطف خود بهره جستهاند. اشعار عاشقانۀ رضی و عراقی با وجود فاصلۀ زمانی و تفاوت زبانی، دربردارندۀ مفاهیم و اندیشههای همسان بسیاری است. این امر، نگارندگان را بر آن داشت تا با استفاده از شیوۀ تطبیق اندیشههای عاشقانۀ دو شاعر، به جستجو دربارۀ مضامینی بپردازند که در غزلشان به دو شاعر هویّت میبخشند. مقالۀ حاضر در پی آن است ضمن بررسی ویژگیهای ادبیّات تغزّلی دو شاعر، به رهیافتی از طرز تفکّر و مشرب اعتقادی آنها دست یابد. با عنایت به نتایج به دست آمده، غزل دو شاعر، از مبنایی عرفانی و آرمانی سرچشمه میگیرد و دارای مشابهتهای مضمونی، همچون وفاداری، پاکدامنی، بلندهمّتی و... است که این امر، از نوعی همسویی اندیشگانی در غزلشان حکایت دارد.
کلیدواژه ها
الأدب المقارن؛ الشّریف الرّضیّ؛ فخر الدّین العراقیّ؛ الغزل؛ الحبّ
اصل مقاله (964 K)
