زمان دستوری و نمود در گویش لری بالاگریوه
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
آرزو سلیمانی 1 ؛ فریده حق بین2
1دانشجو دکتری زبان شناسی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
2دانشیار زبان‌شناسی، دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
چکیده
هدف از این پژوهش بررسی ساخت زمان دستوری و نمود در جمله‏های خبری گویش لری بالاگریوه است. لری بالاگریوه یکی از گونه‏های گویش لری است. این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی انجام شده است و داده‏ها به روش میدانی از طریق ضبط گفتگوهای روزمره به مدت پنج ساعت جمع‏آوری شده است. این گویش دارای دو زمان دستوری گذشته و غیرگذشته است. بدین ترتیب چهار ساخت دستوری حال ساده، گذشته ساده، گذشته نقلی (حال کامل) و گذشته بعید در این گویش دیده می‏شود. نحوه بازنمایی نمود در این گویش با فارسی معیار متفاوت است. پیشوند استمراری می- در این گویش بروز آوایی ندارد. نمود کامل با گذشته ساده، گذشته نقلی و گذشته بعید نشان داده می‏شود. نمود ناکامل و استمراری در زمان حال توسط ماده مضارع فعل /hQsE/ (خواستن) یعنی hQ و در زمان گذشته توسط he: نشان داده می‏شود. نمود ناکامل توسط حال کامل نیز نشان داده می‏شود. نمود تقریب در این گویش در زمان گذشته با hQ بدون مطابقه با شخص و شمار فعل اصلی و در زمان گذشته با hQs با مطابقه با شخص و شمار فعل اصلی صورت می‏گیرد.
کلیدواژگان
واژه­های کلیدی: زمان دستوری, نمود کامل, نمود ناکامل, نمود تقریب,گویش لری بالاگریوه
اصل مقاله (470 K)