قاب خاطره: صد روايت از صد شخصيت/ گردآوري و تدوين حميدرضا صادق‌محمدي.- تهران: جهاد دانشگاهي، سازمان انتشارات،1396.

قاب خاطره کوششی است صادقانه بانگاه بر خاطرات نام آوران،برا تامین بیشتر درزندگی فردی و اجتماعی ،جهت دستیابی به جایگاه والای انسانی درجامعه ایرانی.خاطرات درقالب پنج دفتر زیر روایت شده اند:                                                          

دفتراول:ایثاروحماسه

دفتردوم:عالمان وفرزانگان

دفترسوم:ادب و هنر

دفتر چهارم:تاریخ وجامعه

 دفتر پنجم:رفتار ها وگفتار ها.

در شروع کتاب می‌خوانیم: در میان فرهنگ‌های نوشتاری جوامع مختلف برخی از اقسام و قالب‌های نوشتاری دارای عمومیت هستند و تقریبا در همه جوامع قابل مشاهده  هستند. فرهنگ خاطره‌نویسی و گردآوری خاطرات در میان جوامع مختلف فراگیر است و از نظر شدت و ضعف تقریبا وضعیت همسانی دارد. البته با در نظر گرفتن وضعیت سیاسی و اجتماعی ملت‌ها و نیز با توجه به خلقیات تاریخی در میان گروهی از ملت‌ها خاطره‌نویسی دارای ابعاد علمی بوده و برای مطالعات منطقه‌ای و مردم‌شناسی این‌گونه نوشتارها به شیوه مختلف بهره‌گیری می‌شود.

در خاطراتی که در این مجموعه فراهم شده مسلم دو محور اصلی برای خاطرات محوریت یافته که در درجه نخست شخصیت‌ها و در ردیف دوم برجستگی حوادث و رویدادها هستند و مهم‌ترین ویژگی ساختاری خاطره،  برجسته بودن و برجسته ساختن حوادث است.

از زبان نویسنده:

اواخر سال 1388بود،ساعتی بود از غروب آفتاب داشتم از تلویزیون یکی از برنامه های ضبط شده شب خاطره را می دیدم که درآن خانم امدادگری خاطره ای را از گذشت وجوانمردی رزمنده ای دردوران دفاع مقدس روایت می کرد،خاطره ای که از دیدمن بسیار زیبا و با شکوه بود.بعداز پایان برنامه درفرصتی خلاصه آن خاطره را درزمانی بسیارکوتاه-در حدود دو دقیقه-برای دخترم که آن زمان دانش آموز دبیرستان بود تعریف کردم. بعد پرسیدم:(جالب بود نه؟؟)پاسخی کوتاه به من داد که مرا به فکر فرو برد وتلنگری بود برای پیدایش ایده(قاب خاطره)در روزهای بعد.به من گفت:(جالبه،اما فکر می کنی جوان های امروزی آن را باور می کنند؟؟)کلام ساده او به یادم آورد که بسیاری از جوانان ودانشجویان حاضر هیچ تجربه مستقیمی از حماسه های دوران دفاع مقدس، انقلاب اسلامی وتاریخ صدساله اخیر ندارندو پذیرفتن آنچه درمورد بزرگان عصر شنیده اند از پس گستره نا بساما نی های اجتماعی امروزی نباید چندادن بدیهی فرض شود.با توجه به آنکهدرآن دوران مسئولیت جهاددانشگاهی علم وصنعت را بر عهده داشتم به ذهنم آمد حداقل برا آشنایی بیشتردانشجویان کاری دراین زمینه انجام دهم...