حدود 40 نسخۀ خطی و چاپ سنگی ارزشمند از خواجوی کرمانی در گنجینۀ مخطوطات کتابخانۀ مرکزی آستان قدس رضوی موجود است که قدمت برخی نسخه‌ها به قرن دهم هجری می‌رسد
به گزارش روابط ‌عمومی و امور بین‌الملل سازمان کتابخانه‌ها، موزه‌ها و مرکز اسناد آستان‌ قدس ‌رضوی، کارشناس‌مسئول فهرست نویسی نسخ خطی کتابخانۀ مرکزی آستان‌قدس‌رضوی با بیان این‌که کمال‌الدین ابوالعطاء محمود بن علی بن محمود معروف به«خواجوی کرمانی» از شاعران بزرگ نیمۀ اول قرن هشتم است که به«نخل‌بند شاعران» نیز شهرت دارد، گفت: حدود 40 نسخۀ خطی و چاپ سنگی ارزشمند از این شاعر عهد مغول در گنجینۀ مخطوطات کتابخانۀ مرکزی آستان قدس رضوی نگهداری می‌شود که قدمت برخی نسخه‌ها به قرن دهم هجری می‌رسد و بسیاری از نسخه‌ها، به شیوۀ هنرمندانه‌ای تزیین شده است.
سید محمدرضا فاضل هاشمی ابتدا به نسخه‌ای ارزشمند از خمسۀ خواجو به قدمت قرن دهم هجری اشاره کرد و گفت: این نسخۀ خطی شامل مثنوی گل و نوروز، گوهرنامه، کمال‌نامه، روضه‌الأنوار و همای و همایون است که در سال 965 ه. ق. به خط نستعلیق و به قلم "حسن بن محمدشریف" کاتب شیرازی کتابت شده و برگ ابتدای آن، دارای ترنج و سرترنج و حاشیۀ زرین و لاجوردی است؛ ابتدای چهار مثنوی دیگر نیز، مزیّن به کتیبه و پیشانی مذهّب و منقّش و دو مجلس تصویر است و جدول‌کشی صفحات به تحریر مشکی و زر و سرخی است.
وی افزود: نسخه‌های خطی متعددی از دیوان خواجوی کرمانی در گنجینه موجود است که از قدیمی‌ترین نسخه‌ها، نسخه‌ای به کتابت سال 1045 ه. ق. به خط نستعلیق 22 سطری بر کاغذ الوان و با جلد میشن است.
فاضل هاشمی ادامه داد: دو نسخه از «همای و همایون» به کتابت سال 983 ه. ق. و کتابت قرن یازدهم و نسخه‌هایی از«ساقی‌نامه» به کتابت قرن سیزدهم، از دیگر نسخه‌های ارزشمند موجود در گنجینۀ آستان قدس رضوی است.
وی در پایان به برخی نسخه‌های چاپ سنگی اشاره و تصریح کرد: «روضه‌ الأنوار» چاپ سال 1306 خورشیدی، «سام‌نامه» تصحیح اردشیر خاضع چاپ 1320 خورشیدی و نسخه‌های متعدد از «معارف العوارف» که شامل بخش‌های مختلفی از جمله ترجیع‌بند شعرایی همچون خواجوی کرمانی است، در گنجینۀ کتب خطی آستان قدس نگهداری می‌شود.
گفتنی است که خواجوی کرمانی در غزل، به سبک سنایی شعر گفته و در مثنوی، به تقلید از فردوسی، حماسه‌سرایی کرده و گرایش حافظ به شیوۀ سخن‌پردازی خواجو مشهور است. از دیگر القاب او، خلّاق المعانی و ملک الفضلا بوده و در تنگ الله‌اکبر شیراز نزدیک رکن‌آباد به خاک سپرده شده است.