ابن سینا را از سه جهت میتوان شناخت: نخست فیلسوف با کتاب شفای او که مهمترین دایره المعارف فلسفی است. دوم بعنوان طبیب با کتاب قانون او که قرنها کتاب درسی دانشگاههای اروپایی بود. سوم ادیب و فارسی نویس چرا که کتاب بسیار مهم فلسفی او بنام دانشنامه علایی که خلاصه و چکیده کتاب شفاست، به پارسی است و این کتاب از منابع مهم فرهنگ زبان پارسی در زمینه های فلسفی، منطقی و علمی است.
تقریظ از پروفسور سیدحسن امین
سی*امین نشست ادبی خوانش متون کهن در آستانه ولادت شیخ الرئیس ابوعلی سینا، بعد ادبی این شخصیت ارزشمند با خوانش اشعار فارسی به جا مانده و منسوب به وی برگزار گردید.
آثار ابن سینا نزدیک به قرن در دارالعلمهای بزرگ جهان تدریس می*شده، اکنون نیز مورد استفاده ادبا و عالمان است.
شیخ الرئیس اولین حکیم و طبیبی است که در عالم اسلام و خاصه در ایران علم طب را مردمی کرد. دنیای آن روزگار را از خرافات و زشت آموزی برحذر و با راههای علمی به پاکیزگی خویشتن و فزونی خرد رهنمون شد. بیهوده خوری ها، سنگینی تن، خستگیهای مفرط، سنگینیهای پنداری و بیماریهای ناشی از آن را شناساند. آن هم زمانی که حملات کشنده اقوام جاهل ایران را ویران ساخته بود. و نه ایران بلکه جهان مدیون خدمتگزاریها و هوشمندیهای اوست و بوعلی فرزند بی مانند بشریت. 450 کتاب از شیخ*الرئیس نقل شده و گفته شده است که شیخ*الرئیس در کتاب «رگ*شناسی» خود، تعداد 1039 واژه در این علم خلق کرده که هم*اکنون نیز مورد استفادۀ متخصصان این حوزه است. 65 بیت از اشعار فارسی ابن*سینا وجود دارد. ابن*سینا در اشعار خود عنوان «رحمت» را برای امیرالمؤمنین(ع) به کار برده است و این تعبیر در شعر شاعران سال*های بعد همچون شهریار نیز نمود پیدا کرده است. کتاب «نادره دانای جهان؛ پورسینا» به قلم مسعود میدان*چی، حاصل 10 سال تحقیق نویسنده است و در شناخت این دانشمند بزرگ خواندنی است. 
