نقد جامعه شناختی داستان های کوتاه محمد علی جمالزاده و زکریا تامر
استاد راهنما: دکتر عبدالرحیم حقدادی
نگارش : عیسی دوست زاده
دانشگاه بیرجند؛ 1393
شماره ثبت: 5842176
چکیده
رویکرد جامعه شناختی یکی از رویکردهای مهم درنقد آثار ادبی است . شیوه جامعه شناختی در نقد ادبی , تعامل میان محط اجتماعی نویسنده و آثار ادبی را مورد مطالعه قرار می دهد و نشانه هایی از منشا اثر را بازنمایی می کند. داستان به دلیل اینکه شخصیت هایش از افراد عادی جامعه هستند و اتفاقات آن نیز حوادث معمول و واقعی جامعه است مورد توجه جامعه شناسان ادبی قرار گرفته است .
محمد علی جمالزاده و زکریا تامردو نویسنده بزرگ در ادبیات فارسی و عربی هستند. این دو نویسنده در آثار خود خصوصا داستان های کوتاهشان روشی جدید را ایجاد کرده اند و ویژگی های سبکی منحصر به فرد خود را دارند . نگارنده در این پژوهش , ضمن بررسی آثار دو نویسنده به روش توصیفی تحلیلی , به بحث و بررسی درباره ی جامعه شناسی ادبیات پرداخته و سپس به بررسی آثار این دو نویسنده بزرگ درادبیات فارسی و عربی با توجه به نقد جامعه شناختی خواهد پرداخت . در بررسی آثار جهان بینی نویسنده , طبقه اجتماعی او , ساختار متن و ساخت اجتماعی مورد مطالعه قرار گرفته است در نهایت می توان گفت جمالزاده و تامر از جامعه ای که در آن زندگی می کرده اند تاثیر بسیاری پذیرفته اند و داستان های َآنها آینه ای تمام نما از جامعه شان است. از مسائل اجتماعی , فقر و گرسنگی , فاصله ی طبقاتی , مساله ی دین , خرافات و عقاید پوچ , مساله ی زن و فقر فرهنگی در داستان های دو نویسنده بسامد بالایی دارد.
واژه گان کلیدی: نقد جامعه شناختی , داستان کوتاه , محمدعلی جمالزاده , زکریا تامر
این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی موجود است.
