بررسی مقایسه ای خواننده ای نابینا از آثار کوری نوشته ژوزه ساراماگو
و " کلیسای جامع" نوشته ریموند کارور بر مبنای نظریات خواننده محوری
استاد راهنما: فاضل اسدی امجد
نگارش : زهره هلالی
دانشگاه آزاد واحد کرج؛ 1390
چکیده
برخلاف نقد فرمالیسم که معنی متن ادبی را محصول صنعتها و آرایه های ادبی می داند و نقد ساختارگرایانه و پساساختار گرایانه که آن را پیامد بازیهای نشانه می دانند , معنی در فرایند خوانش و در ذهن خواننده شکل می گیرد . در حالیکه نقد خواننده – محور بر نقش موثر خواننده در فر ایند خوانش تاکید می کند . این پژوهش بر آن است تا تکیه بر نظریات نقد خواننده –محور به اهمیت نقش یک ذهن پویای خواننده نابینا در فر ایند خوانش رمان کوری اثر ژوزه ساراماگو و " کلیسای جامع " اثر ریموند کارور بپردازد استعاره حیوانی, تشبیه غالب رمان کوری را به خود اختصاص می دهد . رابطه این استعاره با مفهوم مرگ انسانیت و اخلاقیات مدت هاست که در نقد این اثر نادیده گرفته شده است . از این روی نویسنده در این جستار کوشش دارد تا با رویکرد خواننده –محور که بر نقش موثر خواننده در فرایند خودانش تکیه دارد بدین معنی که خواننده شکاف های درون متن را پر می کند, به بررسی اهمیت و مفهوم استعاره حیوانی به کار برده شده در این داستان بپردازند. در واقع نویسنده , شکاف ایجاد شده بین استعاره حیوانی موجود در داستان و مفهوم مرگ انسانیت و اخلاقیات در جامعه مدرن پلی می زند و به تحلیل اهمیت آن می پردازند. همچنین تلاش شده تا به بررسی انتظارات ایجاد شده در متن با توجه به اشاره هایی که باعث ایجاد ابهام در تفسیر آنها از شکافهای موجود در متن می شود پی می برند که خود گواه تاکید نقد خواننده – محور بر نقش موثر خواننده و ابهام متون ادبی است .
همچنین دغدغه های پژوهشگر به عنوان خواننده ای نابینا در تاملی که با اثر دارد در داستان " کلیسای جامع" مورد بررسی قرار می گیرد تا نشان داده شود چگونه پیشبینی و پس نگری های یک خواننده نابینا در فرایند خوانش هر دو اثر ادبی از بقیه خوانندگان غیر نابینا می تواند متمایز باشد.
توجه : این پایان نامه به زبان انگلیسی می باشد.
این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی موجود می باشد.
