تجلی انوار از کریم اهل بیت (ع) در ملحمة اهل البیت(ع)
استاد راهنما: حسن عبدالهی
نگارش : نسرین بابانژاد
دانشگاه فردوسی مشهد؛ 1389
شماره بازیابی: 5831807
چکیده
شعر ولایی از دیرباز , یعنی زمانی که پیامبر بزرگ اسلام دعوت خود را آشکار نمود, آغاز شد. شاعران, زبان و قلم خویش را برای نشان دادن عشق و ارادتشان به پیامب (صَ) و خاندانش و برای دفاع از اسلام , به خدمت گرفتند. از سوی دیگر پیامبر نیز به خاطر پاسخ به شاعران جبهه ی مخالف, شاعران را به این کار تشویق نمود . به عنوان نمونه به شاعر محبوبش , حسان بن ثابت اجازه داد تا در خدمت اسلام شعر بگوید و به او مژده ی کمک و عنایت ویژه از سوی جبرئیل را داد . در دوره ی اموی و عباسی نیز اهل بیت (ع) برای حفظ اسلام و انتشار مکتبشان از شعر و شاعران حمایت می کردند و به آنان این وعده را می دادند که هر کس درباره ی ما شعری بگوید , خدا برای او خانه ای در بهشت مهیا می سازد ؛ بنابراین تشویق اهل بیت(ع) از یک سو و محبت بعضی از شاعران نسبت به آنان سبب سرودن اشعار ولایی بسیاری شد . به این ترتیب از دوره ی اسلامی تا کنون شاعران همواره در مدح و بیان فضایل پیامبر (ص) و خاندان پاکش تغمه سرایی کردند.
در زمان معاصر نیز ادیب دانشمند , عبدالمنعم فرطوسی زندگی پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) را به نظم درآورده و آن را در مجموعه ی بزرگی با عنوان "ملحمة اهل البیت(ع) " به دانش پژوهان و علاقمندان به اهل بیت (ع) عرضه نموده است.
این پایان نامه که در چهار فصل تنظیم شده است تلاشی است برای آشنایی با شاعری فقیه و متعهد و بررسی میزان موافقت او در ازائه ی شخصیت امام حسن(ع) .
این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات موجود است.
