استاد راهنما: تقی وحیدیان کامیار

نگارش : اسماعیل تیموری

دانشگاه آزاد اسلامی؛1386

شماره  ثبت : 5831666

چکیده :

و جعلنا من الماء‌ کل شیء حی آب این لطیفه غیبی که خداوند آن را از آسمان نازل کرد ، مایه حیات کل موجودات است . نیاکان ما در ایران از زمانهای باستان به اهمیت آن پی برده ، به صورت های مختلف آن را گرامی داشته اند . در شاهنامه آب به معنای مختلفی به کار رفته است . گاهی فردوسی آن را به عنوان اسطوره بکار برده است . سنت اساطیری گذر از آب کسب پیروزی در زندگی بسیاری از پادشاهان و پهلوانان اسطوره ای شاهنامه به چشم می خورد. فریدون از اروند و کیخسرو از جیحون و اردشیر از دریا گذشتند و نیز رستم و اسنفدیار در هفت خان این ازمون سخت را پشت سر گذاشتند . ظهور و ناپدید شدن کیخسرو در آب است . بارزترین شکل اسطوره ای آب درداستان اسکندر و آب حیات ظهور یافته است که اسکندر به علت ناپاکی ناکام ولی خضر به آن دست یافت و ابدی گشت ، درمانگری با آب در داستان یزدگرد بزه گر رخ می نماید . پهلوانان پس از جنگ های سخت که زخم های کاری برمی داشتند التیام و شفای آن را در آب جستجوی می کردند.