استاد راهنما: حسین میرزائی نیا

نگارش: ریحانه پورشجاعی، دانشگاه حکیم سبزوار؛ 1391

شماره ثبت: 5837615

چکیده

با نگاهی به مجموعه آثار "نزار قبانی" شاعر غزل سرایی که متهم به زیاده روی در شعر سرودن برای زنان بوده است در می یابیم که آن چه این شاعر سرشناس در طی پنجاه سال شاعری خود سروده، بیان احساسات نوع بشر بوده است. این بدان معنا می باشد که وی نه تنها از زن که از مرد نیز به عنوان جنسیت دیگر هر جامعه ای سخن گفته است. مردی که در گستره جهان پرتلاطم معاصر و درگیر و دار و تلاش برای حفظ ویژگی های مردانه اش ، از یک سو صادقانه می کوشد احساسات ، نیازها و خواسته هایش را به زن و جامعه تفهیم کند و از سویی بیز به هم جنسان خود می آموزاند که چگونه بی ترس از برچسب ناتوانی از ترس ها ، نگرانی ها و دغدغه های خود سخن بگوید.

این نگاه دیگر گون به شعرهای "قبانی" همچنین روشن می کند که وی تا چه اندازه در اندیشه ایجاد رابطه ای سالم میان افراد جامعه بوده است. رابطه ای دو سویه که بسان یک مراسم شام باشکوه دو نفره به تعالی دقیق و دو جانبه میان زن و مرد نیاز دارد تا شبی خاطره انگیز را از خود به جا بگذارد . در همین راستا این نوشتار حضور احساسات ، نیازها و خواسته های مردانه این شاعر سوری را یافته و به عنوان زاویه از نظر پنهان مانده اشعار وی به دوستداران شعر و ادبیات معرفی می نماید تا این نگاه آغازی باشد برای توجه به این بعد از اشعار مردانه شاعران در دوره های مختلف تاریخی.

کلیدواژه ها

نزاز قبانی، مرد، زن

این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی موجود است.