طی سالهای حکومت شاهان صفویه , عده ای از ایرانیان به سرزمین هند مهاجرت کردند که در این میان , بسیاری از این مهاجران , شاعرانی هستند
بررسی پدیده ی مهاجرت شاعران به هند از اوایل قرن یازدهم تا آخر دوره ی صفویه بر اساس تذکره های این دوره
استاد راهنما: دکتر محمد جواد مهدوی
نگارش : مریم صالحی نیا
دانشگاه فردوسی ؛ 1393
شماره بازیابی : 5842109
مقدمه
طی سالهای حکومت شاهان صفویه , عده ای از ایرانیان به سرزمین هند مهاجرت کردند که در این میان , بسیاری از این مهاجران , شاعرانی هستند که در تذکره های این دورده از ایشان سخن به میان آمده است . علل مهاجرت آنها , بررسی گروه های مختلف شاعران مهاجر, تاثیراتی که بر سرزمین جدید گذاشته یا از آن گرفته اند , دربارهایی که رفته اند , سرانجام این افراد و .... از جمله مسائلی است که با این که برای شناخت هرچه بهتر زبان و ادبیات این دوره و بالاتر از َآن شناخت هرچه عمیق تر این دوره از جنبه های مختلف بسیار حائز اهمیت است اما تاکنون چندان که باید وئ شاید به آن پرداخته نشده است.
کسانی که تحقیقات و پژوهش هایی در زمینه ی مهاجرت شاعران به هند دراین دوره انجام داده اند , غالبا یا به شیوه ی رایج شرح حال نویسی , شرح زندگی و شعر شاعران را نقل کرده اند یا در تحقیقات خود بیشتر متمرکز بر علل مهاجرت شاعران , به ویژه چند علت عمده و رایج مانند مسائل سیاسی بوده اند و علاوه بر دلایل مختلف مهاجرت که در پرده ی غفلت قرار گرفته , موضوعات و مسائل دیگری که حول این جریان مطرح می شو د و در بررسی این پدیده اهمیت دارد نیز کم و بیش مغفول مانده ؛ مسائلی مانند سطوح مختلف خانوادگی , علمی , اعتقادی , شغلی , و معیشتی و همچنین سرنوشت و سرانجام شاعران , چگونگی برخورد و تعامل هندیان با این مهاجران و .... در این پژوهش سعی شده است که علاوه بر دلایل و عوامل مهاجرت , به جنبه های دیگر این جریان پرداخته شود و زوایای به ظاهر پنهان تر این پدیده , مورد کندو کاو قرار بگیرد.
این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی موجود است.
