قرآن، طنز، هجو و ادبیات
نویسند‌گان :
[ کتایون بهارلویی ] - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات عربی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
[ برات محمدی ] - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد ارومیه
خلاصه مقاله
طنز، یکی از شگردهای ادبی و قابلیت های اجتماعی است که می تواند پیام ها، درد و رنج ها و حوادث اجتماعی را با معجونی است که هدف های آن عبارتند از: « طنز ازدیدگاه دین » ، هدفمند از نیش و نوش، بیان کند. موضوع مورد بحث در این مقاله دست یابی به مفهومی دقیق و جامع و مانع از طنز، کشف حکم شرعی طنز، بیان حد و مرزهای دینی ارکان طنز. روش پژوهشی این نوشتار کتاب خانه ای با گرایش دین شناختی است. طنز ازمنظردینی یک امر خیالی نیست و محدود کردن هنرو طنز با ضوابط شرعی، در واقع، ایجاد یک رشته تخصصی در طنز است که فرد می تواند هزاران گزینه متفاوت داشته باشد.در این پژوهش ،درمقدمه تعاریفی ازطنز ارائه شده وسپس به تفاوت طنز با سایر شوخ طبعی ها، به اجمال اشاره شده است.بعدبه بررسی مضامین آیات قرآنی درارتباط با طنز ومطابیه پرداخته شده است . نخست به جاذبه ها و شگفتی های قرآن وتأثیر قرآن بر علوم و دانش بشری پرداخته شده و از تأثیر قرآن در شعر فارسی نیز سخن به میان آمده است. دربخشدیگرتحقیق که در واقع قسمت اصلی و عمده تحقیق ب ه شما ر می رود، به بررسی مضامین تعدادی ازآیاتی که لحنطنزآمیزدارند پرداخته شده است و گزیده هایی از اشعار شاعران را که مزین و مستند به آیات قرآنی بوده اند را استخراج نموده و ارتباط معنایی میان آیه مربوطه و عبارات و مطالب منتخب با آوردن شرح کوتاهی از آن، غرض و انگیزه اصلی مؤلف از آوردن آیه و سپس دربعضی موارد مفهومی برابر با معنای آیه از کلام امیر مؤمنان امام علی (ع) ذکرگردیده است.
کلمات کلیدی
طنز، ادبیات فارسی،قرآ ن،هزل،هجو
در صورت نیاز به اصل مقاله ، عنوان مقاله را به آدرس ذیل ارسال نمایید
hzahmatkesh@chmail.ir 
