ین پژوهش در مرتبه نخست، معطوف به آنست که نشان دهد بلاغت تا چه اندازه توانسته است در شعر شاعران هر دوره از نظر رسائی کلام، انتقال روشن مضامین و مفاهیم به مخاطب مفید فایده باشد
بلاغت در شعر معاصر فارسی و مقایسه آن با سبک عراقی
استاد راهنما: محمد فاضلی
نگارش: عصمت میرزایی؛ دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، 1393
شماره ثبت: 5848016
چکیده
آشنایی اصولی با دانش بلاغت و نحوه ی کاربرد آن در سخن ادبی بویژه شعر، می تواند راهی بسوی شناخت بهتر کلام ادبی و تا حدودی تشخیص شعر از ناشعر، به کمک این اصول باشد. عنوان این رساله «بلاغت در شعر معاصر فارسی و مقایسه آن با بلاغت در شعر سبک عراقی » است. سعی نگارنده در این پژوهش در مرتبه نخست، معطوف به آنست که نشان دهد بلاغت تا چه اندازه توانسته است در شعر شاعران هر دوره از نظر رسائی کلام، انتقال روشن مضامین و مفاهیم به مخاطب مفید فایده باشد؟ نکته دیگر در بیان تلاش این تحقیق، این است که موضوع بلاغت در شعر سبک عراقی و شعر معاصر از جهات پیوند همه جانبه و درونی عناصر سازنده فنون بلاغی و لزوم کاربرد این فنون با توجه به نیاز شاعران در ازرائه مفاهیم قابل دریافت، ضروری و کامل به مخاطب ، تحلیل و تبیین شود. در این رساله تحلیل زیبایی شناسانه و بلاغی نیز، درباره تعدادی از اشعار شاعران هر دو دوره ، هم بصورت جداگانه در کلیت چند شعر و هم بصورت مقایسه ای و با ذکر مصداق مورد بررسی قرار گرفته است. دیگر اینکه، این پژوهش در نظر دارد، با سنجش میزان بهره مندی شعر سبک عراقی، و شعر معاصر از فنون بلاغت ، نشان دهد، که استفاده از این فنون توسط شاعران منتخب هر دو دوره ، یعنی حافظ، سعدی، فروغ فرخزاد و مهدی اخوان ثالث، تا چه مایه نشات گرفته از شرایط اجتماعی، فرهنگی، اعتقادی، و ... جامعه آنان بوده است. نگارنده در عین بی ادعایی، امید دارد بتواند تا حدی نقاط ضعف، قوت، اشتراک و افتراق شعر در سبک عراقی و معاصر در بهرمندی و بهره وری از فنون بلاغی در موارد یاد شده را با بضاعت مزجات علمی نشان داده و تحلیل و بررسی کند.
کلید واژه ها
بلاغت، سبک عراقی، شعر معاصر، سعدی، حافظ، فروغ فرخزاد، مهدی اخوان ثالث
این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی موجود است.
