استاد راهنما: علی عشقی سردهی
نگارش: حسنیه نجات زاده عیدگاهی، دانشگاه سبزوار.- 1395
شماره ثبت: 5850975
چکیده
تعمق بر بنیان های تئوریک داستان نویسی مدرن و متون مدرنیستی، مشعر بر این مطلب است که برخی از این متون، قابلیت برجسته سازی شاخصه های نوینی از گرایش مدرنیسم در ادبیات را دارند که ارتباطی تنگاتنگ با بن مایه و موتیف داستان دارد. مولفه هایی چون وصف مدرنیستی ، زمان ذاتی ، اندیشه انتزاعی، گفتمان انتزاعی ، زاویه دید انتزاعی و تنفر از زمان تقویمی . برخی از مولفه های مدرنیستی تاکنون فقط به صورت نظری تحلیل شده اند، در صورتی که توانش نمود و برجسته سازی آنها در روایت های مدرنیستی حائز اهمیت است که در این پژهش به آن پرداخته شده می شود. شاخصه هایی چون نویسنده تبعی، خواننده تلویحی ، برجسته نمایی شیء برتری تصویر بر توصیف و حادثه ، برجسته نمایی مفاهیم ادبیات احتضار، تمایل به ویران شهر به جای آرمان شهر، منطق پلیسی و ترس از افشای راز، مطلق زدایی و عدم توازن، خود دریافت گرایی واقع گرایانه و خود پرسش گری مدرنیستی. مداقه ی مجموعه آثار ابوتراب خسروی و شهریار مندنی پور از منظر شاخصه های ذکر شده و چند مولفه ی اساسی دیگر تمهیدی است برای بازنمایی روشن تر و دقیق تر ژرف ساخت داستان های آنها برای مخاطب.
روایت های مدرنیستی در این پژوهش ( به شیوه تحلیل – توصیفی) بررسی شده و در ضمن معرفی و تحلیل هر مولفه، از متن روایت ها، یک یا چند نمونه عینی به عنوان شاهد آورده شده است. نتایج این بررسی ، نشان می دهد ابوتراب خسروی و شهریار مندنی پور نویسندگانی تکنیک محور هستند و شاخصه های مدرنیستی برجسته ای که رابطه ای ظریف با بن مایه داستان هایشان دارد، در روایت های آنها مکتوم است که از این منظر نیاز به تفحص بیشتر در این زمینه را می طلبد.
کلید واژه ها: شهریار مندنی پور، مدرنیستی، مولفه، شاخصه، انتزاعی
کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی
