بررسی سیمای فردی و اجتماعی امام رضا(ع) در ادبیات منظوم کودکان
استاد راهنما: ابراهیم مالمیر
نگارش : رضا ارسنی
دانشگاه آزاد ،واحد تویسرکان؛1391
شماره ثبت: 5844743
چکیده
ادبیات آیینی به هر نوع کلامی که رنگ مذهبی و دینی دارد گفته می شود و این نوع از ادبیات در ایران از آعاز تا به امروز سرلوحه و دیباچه دیوان بسیاری از شاعران و سخنوران فارسی زبان بوده است و در موضوعات گوناگونی از قبیل اشعار توحیدی ، اخلاقی و ولایی عرضه شده است و شاعران بسیاری در مدح و منقبت پیامبران اسلام (ص) و ائمه هدی(ع) کلام خود را غنا و زینت بخشیده اند. در این بین شعر رضوی نیز رونق و جلای بیشتری دارد. زیرا وجود سایه امن حرم رضوی و بارگاه نورانی امام رضا (ع) در ایران این گونه شاعران را بیشتر متاثر کرده است و بخصوص شعر کودکانه رضوی با همه ابعاد و جلوه های گوناگون خودا جایگاه خاص و ویژه ای را در فضای شعر آیینی به خود اختصاص داده است و شایسته است تا اندیشه و روان و پژوهشگران آثار ادبی به این مقوله توجه بیشتری را مبذول داشته باشند و جوانب محتوایی ، هنری و ادبی آن را مورد کاوش قرار دهند تا زمینه نشر و بسط اشعار کودکانه آیینی را برای رهروان مشتاق و خوش ذوق طریق ولایت هموار و مهیا نمایند.
کلید واژه ها
ادبیات آیینی، اشعار کودکانه، شعرکودکانه رضوی، امام رضا(ع)
این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی موجود می باشد .
