محمد علی جمالزاده و زکریا تامر دو نویسنده بزرگ در ادبیات فارسی و عربی هستند. این دو نویسنده در آثار خود خصوصا داستان های کوتاهشان روشی جدید را ایجاد کرده اند.
نقد جامعه شناختی داستان های کوتاه محمد علی جمالزاده و زکریا تامر
استاد راهنما: عبدالرحیم حقدادی
نگارش: عیسی دوست زاده ؛ دانشگاه بیرجند.- 1393
شماره ثبت: 5842176
چکیده
رویکرد جامعه شناختی یکی از رویکردهای مهم در نقد آثار ادبی است. شیوه جامعه شناختی در نقد ادبی، تعامل میان محیط اجتماعی نویسنده و آثار ادبی را مورد مطالعه قرار می دهد و نشانه هایی از منشاء اثر را بازنمایی می کند. داستان به دلیل اینکه شخصیت هایش از افراد عادی جامعه هستند و اتفاقات آن نیز حوادث معمول و واقعی جامعه است مورد توجه جامعه شناسان ادبی قرار گرفته است. محمد علی جمالزاده و زکریا تامر دو نویسنده بزرگ
در ادبیات فارسی و عربی هستند. این دو نویسنده در آثار خود خصوصا داستان های کوتاهشان روشی جدید را ایجاد کرده اند و ویژگی های سبکی منحصر به فرد خود را دارند. نگارنده در این پژوهش ، ضمن بررسی آثار دو نویسنده به روش توصیفی تحلیلی، به بحث و بررسی درباره ی جامعه شناسی ادبیات پرداخته و سپس به بررسی آثار این دو نویسنده بزرگ در ادبیات فارسی و عربی با توجه به نقد جامعه شناختی خواهد پرداخت. در بررسی آثار، جهان بینی نویسنده، طبقه اجتماعی او، ساختار متن و ساخت اجتماعی مورد مطالعه قرار گرفته است. در نهایت می توان گفت جمالزاده و تامر از جامعه ای که در آن زندگی می کرده اند تاثیر بسیاری پذیرفته اند و داستان های آنها آینه ای تمام نما از جامعه شان است. از مسائل اجتماعی مورد مطالعه؛ فقر و گرسنگی، فاصله ی طبقاتی، مسئله دین، خرافات و عقاید پوچ، مسئله زن و فقر فرهنگی در داستان های دو نویسنده بسامد بالایی دارد.
واژگان کلیدی
نقد جامعه شناختی، داستان کوتاه، محمد علی جمالزاده، زکریا تامر
این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی موجود است.
