نوستالژی در اشعار محمدرضا شفیعی کدکنی

استاد راهنما: فاطمه مجیدی

نگارش: مصطفی باقری؛ دانشگاه حکیم سبزواری.- 1391

شماره ثبت: 5852594

چکیده

نوستالژی، دلتنگی یا غم غربت به سبب دوری از خانه و وطن و یا دلتنگی حاصل از یادآوری گذشته های تلخ و شیرین است که در هر فردی به شکل خودآگاه یا ناخودآگاه بروز می کند. توصیف و تحلیل این مهم در اشعار شفیعی کدکنی هدف اصلی این پایان نامه است. در این پایان نامه با شناخت دقیق مفهوم نوستالژی و پس از چند بار برررسی دقیق و موشکافانه ی دو مجموعه شعر آیینه ای برای صداها و هزاره ی دوم آهوی کوهی، به همراه شعرهای چاپ شده در مجله ی بخارا، نوستالژی در اشعار شفیعی کدکنی نه بعنوان کلی : کودکی، وطن، هبوط از بهشت، اسطوره، غم از دست دادن یاران و عزیزان ، غم دوری از معشوق، سپری شدن جوانی و غم پیری، مرگ اندیشی و آرمانشهر طبقه بندی شده است که از آن میان نوستالژی کودکی و وطن از همه برجسته تر هستند.

پایان نامه در سه فصل تدوین شده است؛ فصل اول به بیان نقد و مفاهیم روان شناسی به کار رفته در پایان نامه و توضیح مفهوم نوستالژی اختصاص یافته است. فصل دوم که مهم ترین بخش پایان نامه را در بر می گیرد، نوستالژی در اشعار شفیعی کدکنی در نه عنوان کلی بررسی شده است و در فصل پایانی نیز به نتیجه گیری بحث پرداخته شده است.

کلیدواژه ها: شفیعی کدکنی، نوستالژی، غم غربت، کودکی، وطن

کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی