بررسی و تحلیل کاربرد اشعار سنایی درمتون نثر تا پایان قرن دوم
محبوبه علی حوری فیض آبادی؛1389
دانشگاه فردوسی مشهد دانشکده ادبیات و علوم انسانی دکتر علی شریعتی / 1389
شماره ثبت: 5831683
چکیده
استشهاد در اصطلاح بدیع آن است که نویسنده متناسب با منظور خود ، شاهد آورد . در میان انواع استشهاد هایی که به آیه ، حدیث و شعر می شود ، استشهاد شعری به دلیل داشتن قدرت تاثیرگذاری و منحصر نشدن مفهوم در یک لفظ ، درآثار منثور از دیرباز حضور مستمر و پایدارداشته است. برخی نویسندگان، اشعار سنایی را به دلیل ساختار و محتوتای نو و بدیع و گستردگی معانی با اغراض گوناگون در آثارشان به کار برده اند . این پایان نامه به منظور بررسی و تحلیل این ابیات در آثار منثور مهم زبان فارسی درچهار فصل فراهم شده است .
فصل اول ، درنثر مزین به شواهد شعری ، اهمیت استشهاد و جایگاه سنایی وشعرش در زبان و ادب فارسی است .
فصل دوم ، در ابیات استخراج شده ی سنایی از متون نثر تا پایان قرن دهم وضبط های گوناگون آن در متون یاد شده و آثار سنایی ، فراهم آمده است .
فصل سوم ، شامل تحلیل این ابیات از نظر انواع کاربرد و ارتباط با متن است .
فصل چهارم ، شامل جدول ها و نمودارهای به دست آمده از این بررسی است که به نمایش گذاشته شده است .
