‏‏از غم دوست در این میکده فریاد کشم‏

‏‏دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم

داد و بیداد که در محفل ما رندی نیست‏

‏‏که برش شکوه برم داد ز بیداد کشم‏

‏‏شادیم داد غمم داد و جفا داد و وفا‏

‏‏با صفا منت آن را که به من داد کشم‏

‏‏عاشقم عاشق روی تو نه چیز دگری‏

‏‏بار هجران و وصالت بدل شاد کشم‏

‏‏مردم از زندگی بی‌تو که با من  هستی‏

‏‏طرفه سری است که باید بر استاد کشم‏

‏‏سالها می‌گذرد حادثه‌ها می‌آید‏

‏‏انتظار فرج از نیمه خرداد کشم