نوروز: تخت جمشيد/ نويسنده: محمد حسين امينيسام.- تهران: بهجت: شما، ۱۳۹۴.
به جمشید بر، گوهر افشاندند...مر آن روز را روز نو خواندند
نوروز جلوه روح و جسم و مظهر تجدید حیات شکوفندگی و پاکی سرشت ایرانی است که عمری دراز به سر آورده و همواره، با رخدادهایی همچون تاخت و تاز بیگانگان روبرو بوده است و با همه سالخوردگی هنوز با گذشته خود پیوندی ناگسستنی و نزدیک دارد و نمادی از مهماننوازی ایرانیان است که هیچ ملتی در جهان در این باب به پای او نمیرسد.
نویسنده در این اثر به تشریح تاریخچه نوروز در سه بخش میپردازد. نوروز و جمشید شاه پیشدادی، نوروز در دوران هخامنشیان، تاریخچه تخت جمشید، نوروز در دوران اشکانیان و نوروز در دوران ساسانیان، عنوانهایی هستند که در بخش اول به چشم میخورند. بخش دوم به موضوع نوروز در دوران اسلامی، نوروز در دوران صفویان و نوروز در دوران قاجار اختصاص دارد. بخش سوم و پایانی به آمادهشدن برای برگزاری جشنهای نوروزی، آتش و چهارشنبهسوری، خوان نوروزی سفرهی هفتسین، مراسم تحویل سال نو در خانواده و سیزدهی نوروز میپردازد. تصاویر مرتبط با هر مبحث نیز در کتاب آمده است. در بخش انتهای کتاب معرفی نوروز به سه زبان انگلیسی، فرانسه و آلمانی ارائه شده است. در بخشی از کتاب که به «حاجی فیروز» پرداخته میخوانیم:
«همراه با این فعالیتها پیامآوران نوروزی که امروزه به نام "حاجی فیروز" خوانده میشوند با چهرهای که به رنگ سیاه درآوردهاند و جامهای بلند به رنگ قرمز و با دایره زنگی در حالی که در کوی و برزن آواز میخوانند و میرقصند فرارسیدن بهار و نوروز خجسته را مژده داده و همهی مردم را دعوت و تشویق برای برگزاری جشنهای نوروز میکنند و با آهنگی مخصوص میخوانند: همه میدونند، منم میدونم، تو هم میدونی، عید نوروزه.»