پارادوکس(متناقض نما) در شعر طنز انقلاب اسلامی
نعمت الله ایرانزاده(نویسنده مسئول)، همایون علیدوستی 

چکیده
متناقض‌نمایی یا پارادوکس، از برجسته‌ترین شگردهای ادبی و از عوامل بلاغت‌افزایی در سخن است که موجب میشود کلام از شکل عادی خود فاصله بگیرد و تأثیر بیشتری بر مخاطب بگذارد. این ترفند بلاغی نقش قابل‌توجهی در شکل‌گیری شعر طنز دارد و از مناسبات ساختاری و محتوایی در این گونۀ زبانی به شمار میرود. بسامد بالای پارادوکس، صرف‌نظر از برخی آسیبهای زبانی، نشانگر پویایی اندیشه و تطور زبانی در شعر طنز انقلاب اسلامی است. در این جستار که به منظور تبیین رویکردهای کمّی و کیفی متناقض‌نما در شعر طنز این دورۀ ادبی و به روش استقرایی مبتنی بر تحلیل محتوایی صورت گرفته، از شیوه‌های کاربرد پارادوکس در آثار شاعران طنزپرداز انقلاب اسلامی رمزگشایی شده است. کشف اندیشه‌های شاعرانۀ مبتنی بر پارادوکس و شیوه‌های بیان آنها به زبان طنز و نشان‌دادن میزان ابداعات زبانی و نوآوریهای فکری و ادبی، از دیگر ویژگیهای این پژوهش است. بررسی این موضوع میتواند موجب روشن‌سازی بخشهایی از کارکردهای تصویری و بلاغی در شعر طنز انقلاب اسلامی شود .

کلمات کلیدی
طنز،شعر انقلاب اسلامی،متناقضنمایی،ابداع زبانی،نوآوری فکری

http://www.bahareadab.com/pdf/766.pdf