استاد راهنما: دکتر محمد جواد مهدوی
استاد مشاور: نوروزی علی
نگارش: شکاری شکاری، دانشگاه فردوسی مشهد،1397.
شماره ثبت: 5853517
چکیده
از همان ابتدای تدوین دستور زبان فارسی،اصطلاحات به کار رفته در این حوزه از دانش زبانی،تحت تاثیراصطلاحات صرفی و نحوی عربی بوده است.جدای از آثاری که در خلال مباحق دیگر به مباحث دستوری فارسی پرداخته اند-همچون دانشنامه علایی،فرهنگ جهانگیری و.... از نخستین اثر مستقل دستور فارسی که در حال حاضر موجود و چاپ شده است-تا آخرین آثار دستوری امروزی،همگی به لحاظ کاربرد اصطلاحات به نوعی از صرف و نحو عربی تاثیر پذیرفته اند. اصطلاحاتی همچون اسم،مسند،صفت،مفعول، فاعل و.... . در این پایان نامه با بررسی سیر کاربرد اصطلاحات وام گرفته شده از صرف و نحو عربی در مبحث اسم در13کتاب مطرح از میان منابع دستور زبان فارسی از آغاز تا به امروز و مقایسه آن با منابع صرف و نحو عربی تا قرن11، به این نتیجه رسیدیم که اصطلاحات وام گرفته شده را می توان به طور کلی در دو گروه اصطلاحات مناسب با زبان فارسی و نیز اصطلاحات نامناسب با زبان فارسی قرار دهیم که هرکدام با توجه به علت مناسب یا نامناسب دانستن اصطلاحات به گروه های متعددی تقسیم می شوند.
واژگان کلیدی: صرف ونحو عربی،دستور زبان فارسی،اصطلاح،اسم،تاثیرپذیری
کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی
