نویسندگان
سیده زهرا موسوی1؛ محسن ذوالفقاری2؛ زهرا بشیری email 3
1استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اراک، اراک، ایران
2دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اراک، اراک، ایران
3دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اراک، اراک، ایران
چکیده
یکی از شاخصه‌های هنر مدرن و به طور اخص شعر، معنی‌گریزی و ابهام است. از مهم‌ترین ابزارهای ایجاد ابهام در شعر، بهره‌گیری از ظرفیت چندمعنایی واژه‌هاست. در کاربرد هنری، چندمعنایی برخی از فنون بلاغی و ادبی کلاسیک و مدرن ادبیات را در بر می‌گیرد؛ فنونی مانند استعاره، مجاز، کنایه، نماد و ایهام. بررسی کمّی و کیفی نحوۀ کاربرد این عناصر در کنار یکدیگر نقش عمده‌ای در تعیین اصالت سبکی شاعردر خلق ابهام دارد. از این رو، نگارندگان در این مقاله با اذعان به اینکه فروغ فرخزاد یکی از شاگردان ممتاز مکتب نیما در حیطۀ نوگرایی است و بسیاری از شاخصه‌های مدرن هنری را در شعر او می‌توان یافت، کوشیده‌اند سبک شعر وی را در دو مجموعۀ «تولدی دیگر» و «ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد» در بهره‌گیری از عناصر چندمعنایی تبیین و میزان نقش هر یک از این عناصر را در ایجاد ابهام در شعر او مشخص کنند.
کلیدواژه‌ها
بلاغت،فروغ فرخزاد،ابهام،چندمعنایی
اصل مقاله (321.76 K)
