بررسی و تحلیل تاثیر آیات و احادیث در دیوان عرفی شیرازی و عاشق اصفهانی
بهره گیری از آموزه های قرآنی و مفردات و ترکیبات آن در ادبیات فارسی (نظم و نثر) از همان آغاز رویش شعر و ادب پارسی از سوی گویندگان و نویسندگان رو به ترقی نهاد و در این رهگذر مضامین آیات قرآن، قصص پیامبران الهام بخش آثار ادبی و هنری بسیاری در میان ایرانیان شد. در عصر صفوی با رسمیت مذهب شیعه رویکرد به اشعار آئینی یعنی مدح و منقبت پیامبر اکرم (ص) و علی بن ابیطالب (ع) و حضرت زهرا (س) و فرزندان رشد چشمگیری کرد. شاعران به این سو اقبال افزون تری نشان دادند و گویندگانی چون عرفی شیرازی و عاشق اصفهانی آثاری ارزشمند در این عرصه ارائه نمودند. این پژوهش به شیوه تحلیل محتوا و ابزار کتابخانه به بررسی آیات قرآن و احادیث نبوی در شعر دو شاعر فوق الذکر پرداخت که پس از تحقیق معلوم شد که عرفی در این عرصه شاخص تر است و عاشق با رویکرد غزلسرایی زمینه کاربردهای تلمیحی کمتری داشته است.
کلیدواژه ها: دیوان عرفی، تلمیحات، قرآن، احادیث،عاشق اصفهانی
این پایان نامه در کتابخانه تخصصی ادبیات آستان قدس رضوی موجود است
