Engadget– مایک کسیدی، نائب رییس آلفابت در مصاحبه با BBC اعلام کرد که تیم گوگلی مخصوص این پروژه امیدوارند که با راه‌اندازی و فرستادن بیش از ۳۰۰ بالون در سال آینده، یک رشته‌ پیوسته به دور کره‌ زمین ایجاد کند. 

هدف اصلی آلفابت این است که حداقل یک بالن در یک منطقه‌ خاص جهش پوشش اینترنت آنجا وجود داشته باشد و زمانی که یک بالن منحرف شد، یک بالن دیگر بلافاصله جای آن را خواهد گرفت. اگر این تیم موفق شود اولین رشته‌ پیوسته‌ خود را برای پوشش نیم‌کره‌ جنوبی زمین پیاده‌سازی کند، اولین مشتریان آزمایشی خود را نیز خواهد پذیرفت.

در همین رابطه، مدیران اجرایی از سه شرکت تلکام کشور اندونزی در جلسه‌ای با حضور سرگئی برین، یکی از بنیانگذاران گوگل شرکت کردند تا برای اجرای این پروژه در اندونزی با گوگل همکاری کنند. در کشور اندونزی از بین هر سه نفر، تنها یک نفر به اینترنت دسترسی دارد و حضور این طرح ابتکاری در کشور اندونزی می‌تواند این وضعیت را تغییر دهد. 

مزیت استفاده از بالون به جای ماهواره این است که هزینه‌ تمام شده برای نگهداری از بالون‌ها در نهایت ارزان‌تر از ماهواره تمام می‌شود، اما گوگل متدهای دیگری را نیز برای رسیدن به این هدف دنبال می‌کند. 

باید توجه داشت که بالون‌های ابتکاری گوگل اکنون بسیار بهتر از بالون‌های معرفی شده در سال ۲۰۱۳ عمل می‌کنند. دستگاه‌هایی که به این بالون‌ها متصل می‌شوند می‌توانند از حداکثر سرعت ۱۰ مگابیت بر ثانیه بهره ببرند که مشابه با شبکه‌های نسل چهارم است. فرایند راه اندازی این بالون‌ها نیز نسبت به قبل بسیار ساده‌تر شده است. گفتنی است که اندونزی پس از برزیل، نیوزیلند و استرالیا، چهارمین کشوری است که در این پروژه به گوگل می‌پیوندد. بالون‌های گوگل قرار است در فاصله ۱۲ مایلی از زمین قرار بگیرند و اینترنت پر سرعت را به هر تلفن همراهی که قابلیت LTE را پشتیبانی می‌کند ارسال کنند. لون در سال ۲۰۱۱ به عنوان بخشی از پروژه‌های گوگل ایکس در آزمایشگاه Moonshots شروع به گسترش کرد. اولین تست لون با ۳۰ بالن در سال ۲۰۱۳ و در کشور نیوزیلند انجام پذیرفت. پس از آن استرالیا و برزیل نیز این تکنولوژی را آزمودند و حالا نوبت به اندونزی رسیده است تا صدها بالون بر فراز آسمان این کشور قرار بگیرد. در اندونزی، به وسیله بالون‌هایی که سرتاسر اقیانوس و مناطق خشکی را پوشش داده‌اند، سیگنال‌ها جابه‌جا شده و سرعت اینترنتی معادل ۱۰ مگابیت بر ثانیه را حتی به کورترین مناطق ممکن نیز ارایه می‌دهند. این در حالی است که متوسط سرعت اینترنت در آمریکا ۱۱ مگابیت بر ثانیه است.