حاج مرتضی

مدت ها بود که می خواستم درباره پدرم (زنده یاد حاج مرتضی) و کوتاهی از زندگی نامه آن مرد خدا بنویسم. نمی دانم چرا آمادگی پیدا نمی کردم؟! و این بسیار بد بود که صبح تا آخر شب بیکار بنشینی و زمانت را با نشستن در یکجا، بر روی صندلی، با نگاه کردن به بیهوده گویی های تلویزیون و دیدن داستان های بی معنی آن بگذرانی و یا با موبایل و تلگرام و اینستاگرام و این جور چیزها سرگرم بشوی که کوچکترین سودی برای هیچ کس ندارند! اما از نوشتن و بر روی کاغذ آوردن و یادآوری از پدر و کوتاه زندگی اش بگذری و امروز و فردا و این ساعت و آن ساعت بکنی و دیگر هیچ؟!
این نوشتار را بانگاه کردن به بعضی نوشته های آن زنده یاد و با یادآوری هاایی که در بیش از چهل سال زندگی با پدرداشتم و با کمک گرفت از حافظه و اعماق تاریکی ها و روشنایی های مغزم آغاز می کنم...