29خرداد/درگذشت دکتر علی شریعتی

وی مدتی بعد وارد دانشکده دانشگاه مشهد شد و در سال 1339 از رشته زبان و ادبیات فارسی لیسانس گرفت و باز به تدریس ادامه داد. دکتر شریعتی در سال 1338 با استفاده از بورس تحصیلی از دانشگاه مشهد به دانشگاه سوربن فرانسه رفت و در سال 1343 در رشته زبان‌شناسی موسیقی به درجه دکترا نایل آمد. وی در فرانسه مطالعات خود را در زمینه‌ی تاریخ ادبیات و جامعه‌شناسی و یا فلسفه گسترش داد و صاحب اندیشه‌های نوین شد. او در مدت پنج سالی که درفرانسه بود با متفکران بزرگی همانند لویی ماسینیون، ژان پل سارتر، ژان برگ، فرانتس فانون و جرج گورویچ آشنایی پیدا کرد. شریعتی با آموزش افکار اسلامی ایرانی خود با اندیشه‌های نوین دارای طرز تفکر خاصی گشت که از آثارش هویداست. وی دارای روحیه انقلابی و مبارز بود، به همین سبب در تظاهرات پشتیبانی از انقلاب الجزایر شرکت کرد و مجروح شد و مدتی نیز در بیمارستان بستری شد.
دکتر شریعتی از اعضای فعال نهضت آزادی ایران بود که در سال 1342 به آن پیوسته بود و در سال 1344 در جریان کنگره جبهه ملی در شهر ویس‌بادن آلمان به عنوان سردبیر روزنامه فارسی زبان ایران آزاد انتخاب گشت. شریعتی زمانی که به ایران می‌آمد در سال 1343 در مرز ایران و ترکیه دستگیر شد و شش ماه در زندان به سر برد و پس از آزادی اجازه یافت تا در دبیرستان‌های مشهد به تدریس بپردازد. بعد از مدتی استاد دانشگاه مشهد گشت و در این دانشگاه با سخنرانی‌های پرشور جوانان را شیفته خود نمود و شهرتی پیدا کرد، به همین علت از ادامه کار او در دانشگاه مشهد جلوگیری شد. فعالیت‌های شریعتی در تهران ادامه یافت و در سال 1344 به سلسله سخنرانی‌هایی در حسینیه ارشاد درباره تاریخ اسلام، جامعه‌شناسی و اسلام‌شناسی دست زد که با استقبال بی‌نظیری مواجه گردید. همراه با این فعالیت‌های فرهنگی آثار متعددی نیز منتشر می‌کرد. در سال 1352 ساواک حسینیه ارشاد را بست و توزیع و نشر کتاب‌های وی را نیز ممنوع کرد و دکترشریعتی را نیز دستگیر نمود که همین امر باعث شد تا شریعتی خود را تسلیم نماید. وی به مدت هیجده ماه از سال 1354 در زندان به سر برد. بعد از این مدت آزاد شد، اما تا دو سال تحت نظر بود. شریعتی سرانجام در 26 اردیبهشت 1356 با گذرنامه معمولی به نام علی مزینانی از ایران گریخت و صبح روز 29 خرداد در اثر حمله قلبی و به طور مرموزی در شهر لندن درگذشت.
منبع: فرهنگ چهره‌هاي ماندگار جهان/ گردآورنده: عبدالهادي قضايي؛ فهرست‌بندي و تنظيم: مهدي غضنفري؛ با مقدمه حسن امين.- قم: دارالعلم، ‎۱۳۸۹.