16تیر/ روز مالیات

وجوهی كه دولت برای تأمین هزینه‌های خود از اشخاص اخذ می‌نماید مالیات نامیده می‌شود. مانند مالیات بر ارث - حق تمبر - مالیات بر درآمد املاك- مالیات بر درآمد حقوق - مالیات بر درآمد- مشاغل مالیات بر درآمد اشخاص حقوقی - مالیات بر درآمد اتفاقی.
ایرانیان از زمان هخامنشیان برای دریافت مالیات و امور مالی كشور دفاتر و سازمان‌های مرتبطی داشتند. در زمان ساسانیان اخذ مالیات صورت كاملتری بخود گرفت و سه نوع مالیات به‌نام‌های اراضی، سرشماری و سرانه دریافت می‌شد. پس از تسلط اعراب بر ایران، در زمان حجاج بن یوسف ثقفی دفاتر مالیاتی از فارسی به عربی برگردانده شد و در دوره سلجوقی با دستور عبدالملك كندری وزیر طغرل به فارسی بر گردانده شد. در زمان سلطنت صفویه تجارت خارجی و درآمد گمركی به مالیات اضافه و در دوره افشاریان گسترش بیشتری یافت. در دوره قاجاریه وضع مالیه كشور بواسطه جنگ‌ها، مسافرت‌ها و ضعف پادشاهان رو به ركود گذاشت و با زحمات طاقت فرسای امیركبیر گام‌های سودمندی برداشته و برای وصول، نگهداری و مصرف خزانه مقررات جدیدی وضع گردید.
قبل از مشروطیت شاهان تمام درآمدها و عواید كشور را در اختیار داشته و تمام مخارج نیز به فرمان و تصویب شخص او صورت می‌گرفت. با انقلاب مشروطه در سال 1285 اولین كابینه قانونی تشكیل و ناصرالملك بع نوان نخستین وزیر مالیه از مجلس شورای ملی رای اعتماد گرفت. از سال 1300 به بعد دگرگونی‌های زیادی در وزارت مالیه رخ داد. در سال 1353 قانون تشكیل وزارت امور اقتصادی و دارائی با 6 ماده به تصویب مجلس شورای ملی سابق رسید.
خمس و زكات دو مورد از عمده‌ترین مالیات‌های اولیه اسلام است كه حكومت اسلامی با اخذ آن از مردم، به مصرف اداره جامعه و پیشرفت و توسعه كشور اسلامی می‌رساند. در نظام اقتصادی اسلام هدف از دریافت مالیات اداره جامعه اسلامی، تأمین نیازهای نیازمندان، حفظ سرمایه‌ها، اصلاح و تقویت نیروهای مسلح می‌باشد.
منبع: سایت تبیان