بازگشت به آينده؛ شهرگرایی نوين و طلوع نو سنت‌گرايی در برنامه‌ريزی شهری
این کتاب به جستجو در جنبه های مختلف زندگی شهری معاصر و نیز دگرگونی های اخیر در نگرش آمریکایی ها نسبت به فضاهای همگانی، مراکز شهری و حتی هرزروی(بی نظمی) حومه ای می پردازد. همچنین کتاب حاضر به بحث درباره چالش هایی می پردازد که معماران، برنامه ریزان، طراحان شهری، توسعه دهندگان، کارآفرینان و رهبران شهری هنگامی که می کوشند سیاستها و اقداماتی را برگزینند که بیشترین خدمت را به کل جامعه می کنند، با آن روبه رو بوده و در آینده نیز فراروی خود خواهند دید.
به ویژه بحث بر "شهرگرایی نوین" یا "نوشهرگرایی" تمرکز دارد؛ جنبش طراحی شهری ای که طی دو دهه گذشته توانسته بسیاری از جنبه های توسعه املاک، برنامه ریزی شهری و راهبردهای کاربردی زمین شهری را ساماندهی کند.
در فصل نخست بر آرای چند تن از اندیشمندان آمریکایی متمرکز شده که ایده هایشان، جنبش نوشهرگرایی را بسیار تحت تاثیر قرار داده است. یکی از این اندیشمندان، لوییس مامفورد، مورخ و فیلسوف اجتماعی است.دیگر از پیشگامان شهرگرایی نوین، جین جیکوبز، نویسنده و فعال در اجتماعات و برنامه ریزی شهری می باشد.
برای آنکه بدانیم درک و برداشت مامفورد و جیکوبز از اولویت های فضایی آمریکایی ها تا چه حد معتبر بوده، در فصل دوم، تحلیل تجربی داده های جمع آوری شده از نمونه احتمالاتی ساکنان لوییس ویل کنتاکی را در خود گنجاده است.
فصل سوم مرور تاریخی کوتاهی بر سیاست مسکن آمریکا دارد و به بحث درباره تاثیرات این سیاست بر رشد بی رویه حومه ها در دوران پس از جنگ می پردازد.
فصل چهارم کتاب راهبردهای متعارف برنامه ریزی حومه ها را با برنامه ریزی سنتی شهرکها مقایسه می کند.
فصل پنجم رابطه نزدیکی با موضوعات ارائه شده در فصل چهارم دارد و دو محله تاریخی درون شهری را بررسی می کند.
هدف نهایی شهرگرایی نوین، افزایش کیفیت زندگی ساکنان با به کارگیری اصول نوشهرگرایی است.
در فصل پایانی، پیشنهادها و توصیه هایی دارد برای کسانی که با دیدگاه نوشهرگرایی در تولید فضاهای شهری دخیل هستند.