عید سعید غدیر خم(10هق)
حجه الوداع، حجه الاسلام، حجه البلاغ، حجه الکمال و حجه التمام نامهایی است که بر این تنها حج رسول خدا( ص) پس از هجرت نهادهاند. در این سفر همسرانش را نیز سوار بر کجاوه با خود میبرد. تمامی اهل بیت و مهاجرین و انصار و چه بسیار از قبایل عرب و دیگر اقشار مردم، با او به راه میافتند. در زمان حج بر این سیل جمعیت افزوده میشود؛ اهالی مکه و نیز جماعتی از یمن که همراه علی بن ابیطالب( ع) و ابوموسی آمده بودند، به آنان میپیوندند. بعد از پایان مراسم حج، در راه بازگشت به مدینه، در میانه راه منطقهای به نام(( جحفه)) قرار دارد که راههای مدینه، مصر و عراق از آنجا جدا گشته و برکهای به نام(( غدیر خم)) در نزدیکی آن واقع است. پنجشنبه هجدهم ذیالحجه زمانی که به این برکه میرسند، جبرئیل امین آیهای از جانب پروردگار متعال بر او نازل میکند: (( ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملا( به مردم) برسان)).
پیامبر( ص) دستور میفرماید: (( آنها که جلو رفتهاند، بازگشته و آنان که میرسند، توقف نمایند)). در زیر درختان جایگاهی درست نمودند و بعد از خواندن نماز ظهر، پیامبر( ص) شروع به خواندن خطبه نمودند و در بیان ولایت حضرت علی( ع) دست آن امام بزرگوار را بالا آوردند و چند بار این جمله را تکرار نمودند: (( خداوند، مولای من و من مولای مومنین هستم و بر ایشان از خودشان سزاوارترم؛ پس هر که را من مولای اویم، علی هم مولای اوست)). بعد از نزول آیه توسط جبرئیل، پیامبر( ص) فرمودند: (( الله اکبر بر اکمال دین و اتمام نعمت و رضای پروردگار بر رسالت من و ولایت علی بعد از من)).
آن گاه مردم شروع به تبریک و تهنیت گویی به امیر المومنین( ع) مینمایند. ابوبکر و عمر زودتر از سایر صحابه به آن حضرت تبریک میگویند. این خلاصهای از واقعه غدیر است، که امت اسلامی بر آن اتفاق نظر دارند؛ و واقعهای اسلامی به نام غدیر، به جز این در عالم وجود ندارد.
منبع: داستان غدير خم برگرفته از کتاب الغدير اثر علامه اميني/ تحقيق و ترجمه نهايي محمد حسن شفيعي شاهرودي.- قم: موسسه ميراث نبوت، ۱۴۲۷ ق.