بهلول

افزون بر این، واضح است که در هر زمان، برخی سخنان را نمی‌توان به آسانی و با خاطری آسوده مطرح کرد و ناچار می‌بایست برای رسیدن به سر منزل مقصود، از زبانی خاص، هم‌چون زبان طنز و لفافه‌گویی کمک گرفت. با سیر در حکایت‌های بهلول در‌می‌یابیم وی نیز از جمله انسان‌هایی است که از همین شیوه بیانی بهره برده و فضای جامعه عصر خود را به ظرافت هر چه تمام‌تر نقد می‌کند. این مساله، اثربخشی گفتار و کردار او را چند برابر کرده است. طرح مسایل و مشکلات جامعه به طنز، بیش از هر شاخصه دیگری، حس کنجکاوی مخاطب را برمی‌انگیزد تا با اشتیاقی وصف‌ناشدنی، ادامه حکایت‌ها را پی بگیرد و از خواندن آنها لذت ببرد. علاوه بر این، کوتاهی حکایت‌ها را نیز می‌توان شاخص دیگر معرفی کرد.
از این رهگذر، مولف با تمام توان کوشیده است کتاب حاضر از شاخص‌های مورد نظر برخوردار باشد و این اثر، بر دل و اندیشه والای خوانندگان عزیز بنشیند.