۱۳۹۹-۰۶-۱۳

9شهریور/ آغاز جنگ جهانی دوم( 1939 میلادی)

طی نخستین دهه‌های قرن بیستم، دنیا به سه اردوگاه سیاسی اصلی تقسیم شده بود که هر کدام مبتنی بر ایدئولوژی خاص خود بودند.

اردوگاه نخست، کشورهای دارای نظام سرمایه‌داری با حکومت‌های انتخابی و شامل ایالات متحده آمریکا و در اروپا بریتانیا، فرانسه و کشورهایی با قدرت کمتر مانند هلند، بلژیک، سوئد، چکسلواکی می‌شد.اردوگاه دوم، ایتالیا و اسپانیای فاشیست، آلمان نازی، ژاپن ملی‌گرا و اردوگاه سوم دولت‌های تک حزبی اروپای شرقی از جمله اتحاد جماهیر شوروی را دربر می‌گرفت، که نخستین کشور کمونیستی دنیا محسوب می‌شد که باید کارگران کنترل دولت را به دست داشته باشند، ولی رهبری خودکامه؛ یعنی ژوزف استالین اداره کشور را به دست گرفت. در سال 1933، در آلمان حزب نازی آدولف هیتلر به قدرت رسید و شروع به بازسازی قدرت نظامی آلمان کرد. علت اصلی ستیز و اختلاف بین این گروه‌ها، ریشه در ادعاهای اراضی و منافع اقتصادی آنها داشت که سرانجام در سال 1939 به جنگ جهانی منجر شد. هنگامی که حملات برق‌آسای آلمان، خاک لهستان را در سال 1939 درنوردید، بریتانیا و فرانسه به آلمان اعلان جنگ دادند. تا میانه سال1941، آتش جنگ تنها در اروپا و شما آفریقا شعله‌ور بود. در یک طرف دولت‌های محور شامل آلمان، ایتالیا و برخی کشورهای اروپای شرقی قرار داشتند و در طرف مقابل دولت‌های متحد شامل بریتانیا، فرانسه و امپراطوری‌های وسیع آنها صف‌آرائی کرده بودند. پس از سقوط فرانسه در ژوئن 1940، بریتانیا در مقابل دولت‌های محور تنها ماند. این وضعیت هنگامی تغییر کرد که آلمان به روسیه، ژاپن به آمریکا در پرل هاربر و بریتانیا در مالایا حمله کردند. در این هنگام جنگ مقیاس جهانی به خود گرفت. تنهای آمریکای جنوبی درگیر جنگ نشد. نبردها از آتلانتیک شمالی تا اقیانوس آرام و از صحراهای آفریقا تا علفزارهای یخ‌زده( استیپ) روسیه و تا جنگل‌های آسیای جنوب شرعی گسترش یافتند.
منبع: تاريخچه جنگ جهاني دوم/ نويسنده سايمون آدامز؛ ترجمه پرويز دليرپور.- تهران: سبزان: آمه، ‎۱۳۹۰.

افزودن دیدگاه جدید:

متن ساده

HTML محدود

Image CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید