۱۳۹۹-۰۷-۰۷

نقد و بررسی ظاهرگرايی در فهم قرآن

فهم و برداشت از قرآن، در طول تاریخ تفسیر، شاهد سه تفکر و جریان عمده بوده¬است که هریک به¬نوبه¬ی خود تأثیر مهمی بر حوزه¬ی اندیشه¬ی اسلامی گذاشته¬اند.

برخی با ظاهر گرایی در فهم قرآن، تنها بر تفسیر لفظی و لغوی پای فشردند و مخالفین تأویل گرا را نکوهش کردند و برخی دیگر بر جنبه¬ی تأویلی کلام خدا تأکید و مخالفانشان را مذمت کردند و گروه سوم، از زاویه¬ی جامع گرایانه بر فهم قرآن نظر افکندند تا فهم و تفسیر جامع¬تری از آیات قرآن ارائه کنند. این سه رویکرد تأثیر عمیقی در جهان اسلام از آغاز تاکنون داشته است.
 در کتاب «نقد و بررسي ظاهرگرايي در فهم قرآن»، جریان ظاهر گرایی در فهم قرآن مورد بررسی قرار گرفته-است؛ جریانی که در شکل گیری گرایش خاص فکری و عقیدتی در میان اهل سنت بسیار مؤثر بوده است.

کتاب حاضر،  جریان ظاهر گرایی را به لحاظ ماهوی، سیر تاریخی و زمینه های شکل گیری مورد بررسی قرار داده و با رویکردی انتقادی مبانی و روش های آنان را در برداشت از قرآن به بوته نقد گذاشته و در پایان، علاوه بر ارائه¬ی معیارهای فهم درست آیات الهی، پیامدهای فکری این جریان را تبیین کرده است.
 عناوین فصل¬های کتاب به¬ترتیب شامل «مفاهیم و کلیات»، «زمینه¬های معرفتی و غیر معرفتی شکل¬گیری ظاهرگرایی»، «سیر تاریخی ظاهرگرایی»، «مبانی ظاهرگرایان در فهم قرآن»، «نقد وبررسی روش¬های ظاهرگرایان در فهم قرآن» و «پیامدهای تفکر ظاهرگرایی» است.