۱۳۹۹-۰۸-۲۵

30 آبان/ درگذشت اسوه علم و تقوا آیت الله میرزا جواد آقا تهرانی ( 1368ش)

عالم مجاهد و فقیه پرهیزکار مرحوم آیت الله حاج میرزا جواد آقا تهرانی در سال 1283 شمسی در خانواده‌ای اصیل و مذهبی در تهران به دنیا آمد. پدر بزرگوارش مرحوم حاج محمد تقی و برادرش مرحوم حاج آقا رضا شاهپوری، هر دو از تاجران پرهیزکار و مورد اعتماد بازاریان بودند.

آیت الله میرزا جواد آقا تهرانی پس از گذراندن دوره دبستان و سیکل در مدرسه ثروت تهران، برای کسب معارف اسلامی و علوم دینی از تهران راهی قم شد. وی پس از چند سال که مقدمات و بخشی از سطوح را در حوزه علمیه قم فرا گرفت، رهسپار نجف اشرف گردید و در مدت اقامت دو ساله خود در نجف، از محضر استادانی همچون آیت الله حاج شیخ مرتضی طالقانی و آیت الله حاج شیخ محمد تقی آملی بهره‌های علمی و اخلاقی فراوانی برد.
ایشان بعد از اینکه به جهت احترام و خشنودی مادرش از نجف به تهران عزیمت کرد، در حدود سال 1312 شمسی رهسپار مشهد مقدس شد. وی پس از پایان تحصیل سطح در محضر مرحوم آیت الله حاج شیخ هاشم قزوینی، در حوزه درس خارج فقه و اصول و معارف مرحوم آیت الله حاج میرزا مهدی غروی اصفهانی حاضر شد و نزدیک ده سال از محضر وی، مبانی اصولی مرحوم میرزای نائینی و فقه و معارف اهل بیت(ع) را فرا گرفت.
آیت الله میرزا جواد آقا تهرانی از لحاظ مشی علمی و سلوک معنوی، جزو شاگردان آیت الله میرزا مهدی غروی اصفهانی بود و مانند استاد خویش، به راه و روش و سلوک فقهای امامیه در اخذ معارف حقه مکتب اهل بیت(ع) که( مکتب تفکیک) نام‌گذاری شده است، گرایش داشت. ایشان سعی می‌کرد، در زمان تدریس موضوعاتی را انتخاب کند که مورد نیاز جامعه و به صلاح مسلمانان و جوابگوی معضلات علمی طلاب باشد. این عالم بزرگ سالیان دراز به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت و معارف را براساس روش علمی استاد مرحومش، میرزای اصفهانی تدریس می‌کرد. محفل تدریس ایشان مدرس فوقانی مدرسه میرزا جعفر بود و جلسات درس تفسیرشان در مسجد حاج ملاحیدر برگزار می‌شد.
در طول عمر پربرکت این استاد برجسته اخلاق و معارف، شاگردان بسیاری خوشه‌چین محضر علم و معرفت او بوده‌اند که از جمله آنان مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه‌ای و آیات و حجج اسلام شیخ مصطفی اشرفی شاهرودی، صالحی مازندرانی، سید مهدی عبادی و ... می‌باشند.
آیت الله میرزا جواد آقا تهرانی، با وجود جایگاه بلند اجتماعی، ساده زندگی کرد و از مال دنیا هیچ نیندوخت. میرزا جواد آقا، انسانی وارسته بود که با کوهی از معرفت، چنان فروتن زندگی کرد که نمی‌توان لقبی جز عبد صالح و بنده شایسته خدا به وی داد. ایشان با وجود اشتغالات علمی بسیار، هرگز از توجه به مردم و مسئولیت‌های اجتماعی دور نماند. وی همواره به شاگردان و دوستان، رعایت تقوا و برآوردن نیاز مردم را یادرآوری می‌کرد. نخستین خیریه درمانی در مشهد به نام درمانگاه خیریه بینوایان، با اشاره و کمک ایشان و جمعی از دوستان پزشک وی در سال 1334 شمسی تاسیس و راه‌اندازی شد. همچنین نخستین صندوق قرض الحسنه ایران در سال 1342 شمسی، در مشهد با تایید و همکاری این بزرگوار صورت گرفت.
مرحوم میرزا جواد آقای تهرانی در طول مبارزات اسلامی ملت ایران بر ضد رژیم ستمشاهی، از پیشگامان نهضت بود. این عالم ربانی، در راستای پشتیبانی از مرز و بوم نظام جمهوری اسلامی، در سال‌های آخر زندگی، سه بار در جبهه نبرد حاضر شد و لباس بسیجی به تن کرد. ایشان پس از ارتحال حضرت امام خمینی(ره) و انتخاب آیت الله خامنه‌ای از سوی مجلس خبرگان به رهبری انقلاب اسلامی، به همراه بعضی از علمای مشهد اطلاعیه‌ای را در پشتیبانی و حمایت کامل از رهبری حضرت آیت الله خامنه‌ای امضا کرد.
از این عالم بزرگوار کتاب‌های فراوانی به جای مانده است که می‌توان موارد زیر را بیان نمود:
1- آیین زندگی و درس‌های اخلاق اسلامی( در بیان صفات اخلاقی اسلامی)
2- میزان المطالب( درباره مباحث اعتقادی و کلامی و براهین علمی توحید، معاد و امامت)
3- بررسی پیرامون اسلام( در رد نظریات کسروی)
4- فلسفه بشری و اسلامی( در رد کمونیسم و ماتریالسم)
5- عارف و صوفی چه می‌گوید( بحثی در مبادی و اصول تصوف و عرفان و به ویژه در رد عقیده وحدت وجود و ادله آن)
6- کتاب بهایی چه می‌گوید( در رد فرقه ضاله بهائیت)
آیت الله میرزا جواد آقا تهرانی، از چاپ هیچ کدام از آثار خود بهره مادی نبرد. ایشان در آثار خود، نیاز و اقتضای زمان را در نظر می‌گرفت و در نوشتن، همواره تابع وظیفه دینی و مسئولیت شرعی و اجتماعی بود. این عالم بزرگ در سال 1368 به دیار باقی شتافت. پیکر پاک این فقیه مجاهد و زاهد و وارسته، در بهشت رضا در کنار قطعه شهدای جنگ تحمیلی به خاک سپرده شد. کسانی که موفق به زیارت مرقد این عالم وارسته در بهشت رضا شده‌اند، ملاحظه کرده‌اند که مرقد این بزرگوار، فاقد سنگ قبر و مشخصات صاحب قبر است؛ گویا خود ایشان راضی به این امر نبوده‌اند. آری، مردان بزرگ همواره نشان در بی‌نشانی دارند.

منبع: مشاهير حوزه علميه خراسان: نگاهي به زندگينامه و خاطرات علما و بزرگان حوزه علميه خراسان/ عليرضا نوروزي؛ با همکاري و نظارت: مجتبي نوروزي.- مشهد: نسيم رضوان، ‎۱۳۹۰.

 

افزودن دیدگاه جدید:

متن ساده

HTML محدود

Image CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید