13آذر/ روز بیمه

در اصطلاح نیز ضمانت مخصوصی است از جان یا مال كه در حقوق جدید دنیا رواج یافته است. در بیمه اشخاص با پرداخت وجهی مسئولیت كالا یا سرمایه یا جان خود را بعهده دیگری می‌گذارند و بیمه كننده در هنگام زیان باید زیان و خسارت وارده را بپردازد. تعریف متداول بیمه بدین شرح است : بیمه عملی است كه به موجب آن بیمه گر در مقابل دریافت عوض بنام(( حق بیمه یا وجه اشتراك )) و بموجب مقررات خاص خسارات را جبران می‌نماید بدین ترتیب بیمه موجد نوعی اطمینان در مقابل مخاطره محتمل الوقوع تلقی می‌گردد.
در عهد عتیق بیمه شناخته نبود( قرن چهارم تا هفتم میلادی ) در رم باستان صاحبان كشتی و متصدیان حمل و نقل دریائی متعهد می‌شدند كه خسارات ناشی از عملیات جنگی دشمن و طوفان را بپردازند. به لحاظ خطرات اساسی كه متوجه مال التجاره‌های دریائی بود، بیمه دریائی به عنوان نخستین نوع بیمه ایجاد گردید. این بیمه در حال حاضر نیز پر اهمیت‌ ترین نوع بیمه است. بدین ترتیب ایجاد بیمه دریائی مربوط به قرون وسطی و انواع دیگر بیمه مربوط به قرن نوزدهم است. این مطلب كه در كدام كشور برای اولین با بیمه بوجود آمده است، محل اختلاف است. عده‌ای معتقدند كه بیمه برای اولین بار در فلاندر(ناحیه‌ای در شمال كشور بلژیك) پدید آمد و به سال 1310 میلادی شخصی بنام كنت دوبتون بنا به درخواست اهالی شهر بروژ دفتر بیمه تاًسیس نمود. به نظرعده‌ای نیز بیمه از ابداعات ایتالیائی‌ها و اسپانیولی‌ها در قرن 24 میلادی بوده است. بهرحال می‌دانیم كه اولین بیمه نامه بدست آمده در سالهای 1247و1370 میلادی در شهرهای((ژن )) و ((بروگ )) تنظیم شده است.
در ایران نیز پاره‌ای قراردادهای شبیه بیمه متقابل بحری در میان اقوام ساحل نشین خلیج فارس قبل از اسلام معمول بوده است.
اما بیمه متعارف در ایران با تاًسیس شركت سهامی بیمه ایران در 1314 استقرار یافت و با صدور اولین بیمه نامه آتش سوزی كار خود را آغاز نمود. پیش از تاریخ مذكور دو موسسه روسی معروف به ((نادژوا )) و (( كافكازمر كوری )) برای نخستین بار در ایران به بیمه گری پرداخته بودند .
منبع: سایت تبیان