خصائص الحسینیه

علامه شوشتری در کتاب(( خصایص الحسینیه)) در قسمت نهم در ذیل خصائص ابی عبدالله( ع) مربوط به بیت‌الله می‌نویسد: امام حسین( ع) در کربلا جمیع مناسک حج( احرام، تلبیه، طواف، سعی، بیتوته در منی، حلق و قربانی) همه را به جا آورد:
احرامش: آن لباس کهنه بوده که در وقت وداع از خواهرش زینب( س) طلبیده و زیر جامه‌اش پوشیده برای اینکه اشقیاء، بدن مبارکش را بعد از شهادت برهنه نکنند.
تلبیه‌اش: وقتی که حسین( ع) اذان فرزند عزیزش علی اکبر را به لهجه رسول الله( ص) روز عاشورا شنید، لبیک گفت.
طوافش: برای طواف، بیت الله لازم است. حسین( ع) این بیت را با خودش به کربلا آورده بود و آن عبارت بود از( بیت محبه الله). در شب عاشورا با تلاوت و عبادت و ریاضت دور این بیت محبت، طواف کرد.
سعی‌اش: امام حسین( ع) بر بالین هر شهید آمده و جنازه‌اش را به خیمه‌ها آورده، این ذهاب بیش از هفتاد بار بوده است و همین سعی است.
قربانی: امام حسین( ع) روز عاشورا قربانی‌هایی داد که عبارت بود از شهادت اولیاء الله و اصفیاء الله و در آنها یک قربانی برتر از حضرت اسماعیل وجود داشته است و آن قربانی، فرزندش علی اکبر( ع) بود.
حلق: یکی از مناسک حج حلق( یعنی سر تراشیدن) است. امام حسین( ع) در مقام ادای این عبادت، سرش را تقدیم پروردگارش نمود.
بیتوته: آخرین اعمال حج، بیتوته سه روز در منی است. امام حسین( ع) بیتوته را این طور به جا آورد که سه روز بدن مبارکش بر ریگزار کربلا عریان افتاده بود. این کتاب در یازده فصل نوشته شده است که عبارتند از:
فصل اول: ویژگی‌ها و خصوصیات آن حضرت از آغاز تا فرجام آفرینش؛ فصل دوم: صفات و ارزش‌های اخلاقی و عبادی امام حسین(ع)؛ فصل سوم: صفات اخلاقی و عبادی امام حسین(ع) در روز عاشورا؛ فصل چهارم: الطاف و عنایات خاص الهی برای حضرت امام حسین(ع)؛ فصل پنجم: جلوه‌های بارز الطاف خاص الهی نسبت به آن حضرت؛ فصل ششم: خصوصیات و آثار متعلق به خشوع دل، ذکر و رقت قلبی و گریه برای ایشان؛ فصل ششم: خصوصیات و آثار متعلق به خشوع دل، ذکر و رقت قلبی و گریه برای ایشان؛ فصل هفتم: ویژگی‌های زیارت آن حضرت؛ فصل هشتم: امام حسین(ع) و قرآن کریم؛ فصل نهم: امام حسین(ع) و بیت الله الحرام؛ فصل دهم: امام حسین(ع) و پیامبران الهی؛ فصل یازدهم: شباهت امام حسین(ع) با برترین انبیاء الهی