26خرداد/ روز بزرگداشت حضرت صالح بن موسی کاظم(ع)
در سال 200 هجری قمری مامون امام رضا(ع) را از مدینه و کانون خانواده جدا کرد و به اجبار به خراسان آورد، و برای اینکه علویان و دوستداران آن حضرت را بفریبد، و از بروز انقلاب جلوگیری نماید این برنامه را پیش آورد که جنبه سیاسی داشت و در نهایت امام رضا(ع) را به شهادت رساند. خواهر گرامی آن حضرت که برای دیدن برادر از مدینه با عدهی کثیری از علویان به سوی طوس حرکت نموده بود در شهر ساوه بیمار شد و پس از ورود به شهر قم بعد از هفده روز پیش از آنکه دیدگانش به دیدار برادر روشن شود روح پاکش به ریاض قدس پرواز کرد. در همین زمان دستور قتل عام اطرافیان حضرت معصومه(ع) صادر و عمال آنان شروع به قتل عام علویان نمودند که هر یک به طرفی متواری شدند. حضرت امامزاده صالح(ع) یکی از آنان بود که به طرف تجریش روی آورده و به دست جنایتکاران بنیعباس به درجه شهادت نایل گردید.
بنای اصلی بقعه امامزاده صالح(ع)، چهار گوش است و شکل پوشش مربوط به قرن هفتم یا هشتم میباشد. در سمت شمال حرم ایوان ورودی و رواقی قرار دارد. بنای قدیمی در عهد قاجار تعمیر و بخشهایی به آن افزوده شده است. گنبد کاشی و نقاشیهای زیبای داخل حرم مربوط به دوران قاجار است.
مطابق کتیبه بالای سردر صحن و زیارتنامه، صاحب مرقد از پسران حضرت موسی بن جعفر(ع) و برادر امام رضا(ع) به شمار میرود.
منابع:
1- شکوفههاي رسالت: آشنايي با امامزادگان ري، تهران، شميرانات/ هادي آصفي؛ تصحيح عباس تفکري آراني؛ تقريظ مهدي طباطبايي.- تهران: مرکز فرهنگي انتشاراتي منير، ۱۳۹۲
2- امامزادگان ايران و بقاع متبرکه/ تاليف محمد نجاري سهلآبادي.- مشهد: موسسه فرهنگي انتشاراتي خاتم، ۱۳۹۰