۱۴۰۰-۱۰-۲۷

واقف طلایی که با خواندن قرآن روزگار می گذراند

وقف؛ سنت حسنه‌ای که از روزگاران دیرین، میان مردمان این سرزمین جاری بوده و نام‌های نیکی را بعد از گذشت قرن‌ها همچنان زنده و پایدار نگه داشته است.


بسیاری گمان می‌کنند که واقفان در زمره افراد مرفه جامعه هستند. اما بسیارند واقفانی نیک دل که تنها داشته مادی خود را برای رضای حضرت دوست وقف آستان مقدس رضوی کرده‌اند.
خانم کبری محمودزاده ساکن شهرستان مرند آذربایجان شرقی که تنها از راه خواندن و آموزش مکتب خانه‌ای قرآن، روزگار می‌گذارند یکی از این واقفان به شمار می‌رود.

موقوفه این بانوی خیر 137 گرم طلا در قالب گردنبد و دستبد مزین به سکه‌های تمام است که در گنجینه سکه موزه آستان قدس رضوی در ویترینی نگهداری می‌شود.

موقوفه بانوی واقف مرندی

شوق وصال به وقت هجران
طی دیدار با بانو کبری محمودزاده در گنجینه سکه موزه مرکزی حرم مطهر رضوی، چند کلامی مهمان سخنان گرمی شدیم که از دل برآمده بود.
وی با بغض در گلو می‌گفت:« این کمترین کاری بود که برای رضایش کردم و اگر بیشتر داشتم باز هم همه را وقف امام رضا (ع) می‌کردم هرچه دارم از فضل و کرم حضرت رضاست که معدن جود و سخاست.»

خانم محمودزاده به یاد گذشته‌های زندگی یادی از همسر فقیدش کرد که چگونه با تحمل مشقت بسیار هزینه زندگیشان را تامین می کرد.

وی گفت: «نه بیمه‌ای دارم و نه حقوقی و نه فرزندی که تکیه‌گاهم باشد. با قرآن خواندن و آموزش قرآن مکتب خانه ای امرار معاش می‌کنم آنچه که وقف کردم پس اندازی بود که از قناعت در زندگی جمع شده بود.»

حتی علاقه‌ای به دیدن موقوفه خود در ویترین این گنجینه نداشت و مدام تکرار می کرد:« با جان و دل به اقا هدیه کردم تا وقت تنهایی مرگ هم نشینم باشد.»

همانند این بانوی واقف بسیارند افرادی که در اطراف ما در گمنامی زندگی می‌کنند. این افرادانسان‌های وارسته‌ای هستند که از مال و اموال خویش تنها برای رضای حق می‌گذرند و جزء برگزیدگان خداوند قرار می‌گیرند.

 

افزودن دیدگاه جدید:

متن ساده

HTML محدود

Image CAPTCHA
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید