امثال علوی و لآلی دری

اوج عظمت و زیبایی ادبی نهج البلاغه که آن را فراتر از کلام مخلوق و فروتر از کلام خالق قرار داده، بکارگیری آرایه های ادبی متنوع از جمله کنایه، تشبیه، استعاره، جناس، تمثیل و .. انتقال کامل بار معنایی آن را در صنعت ترجمه مشکل و دشوار نمود است. به صورتی که انتقال این زیور های لفظی در زبان مقصد به صورت کامل محال و غیر ممکن است؛ لذا برای این که پیکره ی معنایی سخن دچار آسیب نشود برای انتقال معنا در مثل ها نیاز است که ابتدا مثل را در کلام شناسایی کرده و مفهوم و متن آن را به دست آورده، حیطه کاربردی آن را شناخت و سرانجام در زبان مقصد معادلی نزدیک بدان یافت و به کار برد. این اثر درباره ی انجام چنین رسالتی گام برداشته و به دنبال پاسخ به این نیازهاست.