فرهنگ گویشی سیستان خنج

گویش سیستانی به عنوان زیرمجموعه ای از زبان پارسی، در پیوندی تنگانگ با پارسی دری، عربی، پهلوی و اوستانی قرار داشته و مراودات فرهنگی بسیاری با جوامع هم جوار خود دارد. امروزه، گستره ی جغرافیای این گویش، سیستان ایران و بخش هایی جدا افتاده از دامان مادر، در افغانستان کنونی می باشد. در این مجموعه تلاش شده واژه های گویش های مناطق مختلف سیستان ثبت و ضبط شود و این گویش با دیگر گویش های ایران و بویژه گویشهای پیرامونی سیستان نیز مقایسه و واژه های مشترکشان ارائه گردد. مترادف های هر واژه نیز در شرح گنجانده شده تا خواننده بهره ی بیشتری از هر مدخل ببرد. هر واژه نیز به همان گونه ای نوشته می شود که بیان می گردد. در این اثر کوشش شده به شیوه دکتر معین واژه ها با افعال کاربردی که بین گویشوران رایج هستند ارائه شوند. این مجموعه صرفا برای بهره گیری هم زبانان سیستانی نوشته نشده است، بلکه هدف، ثبت و ضبط واژه ها و شیوه ی سخن گفتن با این گویش(در قالب مثال) و گردآوری مواد اولیه برای پژوهندگانی است که علاقمند به پژوهش در زمینه های زبانشناسی، جامعه شناسی و روانشناسی اجتماعی از راه زبان شناسی اند تا به تحلیل بپردازند لذا کوچکترین تفاوتهای زبانی نیز ضبط و درج شده است.