معنا و چیستی امامت در قرآن، سنت و آثار متکلمان

معنا و چیستی امامت محوری ترین مسئله در میان مسائل حوزه امامت عامه است که می توان آن را کلید حل دیگر مسائل در این عرصه دانست؛ مسائلی که متکلمان از دیر باز درباره آنها اختلاف داشته اند. اگرچه متکلمان در آثار خود از تعریف امامت غافل نبوده اند، گرایش به رویکرد عقلی چنان بر دانش کلام- به ویژه در بحث امامت عامه- سایه افکنده، که کمتر می توان به آیه و روایتی دست یافت که متکلمان در بحث تعریف امامت به آن استناد کرده باشند. این حقیقت انکار ناپذیر، نگارنده را بر آن داشته تا با غور در دو منبع وحیانی، یعنی قرآن و سنت، به تحلیل معنا شناختی واژگانی بپردازد که برای شناساندن حقیقت امامت به کار رفته اند. از رهگذار این تحلیل، نگارنده به نظریه ای مستند در این مسئله دست یافته، آن گاه با مقایسه این نظریه یا برایند تعاریف متکلمان، این مدعا را به کرسی می نشاند که توجه توامان به دو منبع عقل و نقل در مسائل مربوط به اصل امامت ، اندیشه ای فاخر و جامع پیش روی محقق امامت پژوه می نهد.