طراحی مهد کودک با نگاهی به تقدس در معماری ایرانی

ودکی، دوران بازی و خیال پردازی و اکتشاف است. همه چیز تازه است. همه چیز کنجکاوی را بر می انگیزد. هیج جا چندان پر خطر و هیج چیز چندان پر ارزش و هیچ مانعی چندان غلبه ناپذیر نیست. طبیعت کودک نیازمند تجربه و تایید است. تنها باید آنرا فهمید و به آن ارج نهاد و اجازه خود انگیخته را به کودک داد. و محیطی سرشار از یادگیری برایشان فراهم آورد. محیط آموزشی هم اگر بخواهد زمینه ای ثمربخش برای نسل آینده باشد ساختمان هایش می بایست خلاقانه باشند، نه تقلید شده. محیطی متحرک و مقدس برای آزاد کردن اندیشه و بیان خلاقانه. برای آن که بتوان هنری را مقدس نامید، کافی نیست که موضوع هنر از حقیقتی روحانی نشات گرفته باشد بلکه باید زبان صوری آن هنر نیز بر وجود همان گواهی دهد. یکی از شرایط بنیادی ایجاد فضا برای معمار دانستن این معنی است که هر چه انجام می دهد معنایی ابدی و جاوید دارد. ... فهرست مطالب فصل اول : هنر، کودک و معماری فصل دوم : ضرورت تقدس در فضای معماری ایرانی اسلامی در فضای آموزشی فصل سوم: اهمیت رویکرد فضاهایی هنری در مهدکودک فصل چهارم: بررسی فضاهای هنری و معماری خلاقانه در فضای مهد کودک فصل پنجم: جمع بندی وارایه پیشنهادات