مدح امام حسن (ع) و امام حسین (ع)

مردم ایران همیشه از عشق به اهل بیت سرشار بوده اند. شاعران پارسی گوی نیز که از دل همین مردم برآمده اند، با ذوق شاعرانه به مدح دو شخصیت بزرگ و تاثیرگذار یعنی امام حسن (ع) و امام حسین (ع) پرداخته اند. گرچه به دلایل سیاسی و اجتماعی آنها مجال کم تری برای سرودن این گونه اشعار داشته اند، اما ادبیات فارسی سرشار از اشعاری در مدح این دو بزرگوار است. مجموعة حاضر نیز شامل شعرهایی در مدح امام حسن (ع) و امام حسین (ع) است که از شاعرانی چون ابوعلی سینا، سنایی غزنوی، عطار نیشابوری، صائب تبریزی، رفعت سمنانی، فدایی مازندرانی، ملک الشعراء بهار، و ابوالقاسم لاهوتی گردآوری شده است. صدق جمال؛ از جگر خون اوفتاد؛ شهید کربلا؛ گل صدبرگ؛ علاج تشنه دلان؛ شوکت عشق؛ گل ساغر؛ و سر ابراهیم عناوین پاره ای از این سروده ها است.