مهدی دهمرده، امیر نعمتی لیمایی، ریحانه حسینی
۱۳۹۵-۱۲-۰۴
زبانهای خارجی درگذر تاریخ ایران (از آغاز تا امروز)
ز869د 0009 /0فا4
در این کتاب تلاش شده است درک شود که در دوره‌های مختلف تاریخ ایران کدام‌یک از زبانهای خارجی کاربرد داشته و هر یک از آن زبان‌ها در رهگذر زمان چه تحولاتی را شاهد بوده‌اند.
آنچه روشن است نویسندگان در این کتاب تلاش افزونی پیشه داشته‌اند تا مراحل مختلف حضور زبانهای گوناگون در ایران چون زبانهای بابلی، مصری، سومری، آرامی، عبری، یونانی، رومی، سریانی، هندی، عربی، ترکی، مغولی، چینی، گرجی، انگلیسی، فرانسوی و ... را به‌روشنی بنمایانند.
این مهم زمانی دوچندان اهمیت می‌یابد که درک شود پژوهشگران تاکنون آن‌گونه که بایدوشاید به موضوع زبانهای خارجی رایج در ایران و تحولات آن‌ها در طی ادوار تاریخ ایران توجه نداشته‌اند و ازاین‌روی تا به امروز هیچ‌گونه اثر جامع و کاملی که به بررسی سیر زبانهای خارجی در ایران و دگرگونی‌های آن درگذر از تاریخ این کشور بپردازد نگارش نیافته و هر آنچه دراین‌باره نوشته‌شده است یا به بررسی زبانی خاص چون انگلیسی یا عربی اختصاص داشته و یا آنکه تنها به دوره خاصی از تاریخ ایران و به‌ویژه روزگار معاصر محدود مانده است .
کتاب در هفت فصل تقسیم‌بندی شده که در هر فصل به تحولات رخ‌داده در زبانهای خارجی در یک دورۀ خاص از ایران پرداخته‌شده است. مبنای این فصل‌بندی توجه به این نکتۀ مهم بوده است که در هر یک از دوره‌های موردبررسی، دگرگونی‌های گسترده و عظیمی در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و .... صورت گرفته و فرض بر این است که تحولات عمیق و ژرفی نیز دربارۀ آنچه موضوع پژوهش
رخ داده است.
فصل‌های اول و دوم به ترتیب به ایران باستان و دوران اسلامی تا پیش از دوران مغول اختصاص‌یافته است؛ در فصل سوم به بازۀ زمانی بین آغاز حملۀ مغول و پایان سلسلۀ تیموری می‌پردازد؛ فصل چهارم اختصاص به بررسی تحولات زبانی در دوران صفوی، افشار و زند دارد؛ فصل پنجم به بازبینی مسائل روی‌داده در دورۀ قاجاریه می‌پردازد؛ ششمین فصل اختصاص به تحولات مرتبط با زبان در دورۀ پهلوی دارد. در فصل آخر به بازبینی آنچه در دوران جمهوری اسلامی رخ‌داده است، پر اخته شده است؛ زیرابه نظر می‌رسد رویکرد این حکومت پس از پیروزی انقلاب اسلامی به‌طور عمده در تضاد و مخالفت با آنچه شاهان پهلوی در پی آن بودند شکل می‌گیرد.
آنچه روشن است نویسندگان در این کتاب تلاش افزونی پیشه داشته‌اند تا مراحل مختلف حضور زبانهای گوناگون در ایران چون زبانهای بابلی، مصری، سومری، آرامی، عبری، یونانی، رومی، سریانی، هندی، عربی، ترکی، مغولی، چینی، گرجی، انگلیسی، فرانسوی و ... را به‌روشنی بنمایانند.
این مهم زمانی دوچندان اهمیت می‌یابد که درک شود پژوهشگران تاکنون آن‌گونه که بایدوشاید به موضوع زبانهای خارجی رایج در ایران و تحولات آن‌ها در طی ادوار تاریخ ایران توجه نداشته‌اند و ازاین‌روی تا به امروز هیچ‌گونه اثر جامع و کاملی که به بررسی سیر زبانهای خارجی در ایران و دگرگونی‌های آن درگذر از تاریخ این کشور بپردازد نگارش نیافته و هر آنچه دراین‌باره نوشته‌شده است یا به بررسی زبانی خاص چون انگلیسی یا عربی اختصاص داشته و یا آنکه تنها به دوره خاصی از تاریخ ایران و به‌ویژه روزگار معاصر محدود مانده است .
کتاب در هفت فصل تقسیم‌بندی شده که در هر فصل به تحولات رخ‌داده در زبانهای خارجی در یک دورۀ خاص از ایران پرداخته‌شده است. مبنای این فصل‌بندی توجه به این نکتۀ مهم بوده است که در هر یک از دوره‌های موردبررسی، دگرگونی‌های گسترده و عظیمی در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و .... صورت گرفته و فرض بر این است که تحولات عمیق و ژرفی نیز دربارۀ آنچه موضوع پژوهش
رخ داده است.
فصل‌های اول و دوم به ترتیب به ایران باستان و دوران اسلامی تا پیش از دوران مغول اختصاص‌یافته است؛ در فصل سوم به بازۀ زمانی بین آغاز حملۀ مغول و پایان سلسلۀ تیموری می‌پردازد؛ فصل چهارم اختصاص به بررسی تحولات زبانی در دوران صفوی، افشار و زند دارد؛ فصل پنجم به بازبینی مسائل روی‌داده در دورۀ قاجاریه می‌پردازد؛ ششمین فصل اختصاص به تحولات مرتبط با زبان در دورۀ پهلوی دارد. در فصل آخر به بازبینی آنچه در دوران جمهوری اسلامی رخ‌داده است، پر اخته شده است؛ زیرابه نظر می‌رسد رویکرد این حکومت پس از پیروزی انقلاب اسلامی به‌طور عمده در تضاد و مخالفت با آنچه شاهان پهلوی در پی آن بودند شکل می‌گیرد.
افزودن دیدگاه جدید: